Legiony Polskie - Ostrów Komorowo - II Baon 2 kompania - VIII drużyna - 1918

           Jedno z ciekawszych zdjęć które posiadam w moich zbiorach, duży rozmiar: 17,0x22,0 cm.
 Z opisu wynika, że zdjęcie zrobiono w lutym 1918 roku. Większość z tych żołnierzy walczyło o Niepodległość naszej Ojczyzny, także brali udział w wojnie polsko-bolszewickiej!
Troszeczkę informacji znalezionych na Wikipedii:

Historia

Na podstawie zarządzenia Naczelnego Dowódcy Polskiej Siły Zbrojnej generała Hansa Hartwiga von Beselera z dnia 28 sierpnia 1917 roku został zorganizowany kurs aspirantów oficerskich w składzie dwóch plutonów po 30 słuchaczy. Celem kursu było dostarczenie „nauczycieli w mustrze i strzelaniu, gimnastyce i szermierce, jako dowódców sekcji i plutonów”. Meldunek o wynikach egzaminu wstępnego miał być złożony do dnia 25 września 1917 roku. Komenda Polskiego Korpusu Posiłkowego przydzieliła kadrę dla tego kursu, wyznaczając jednocześnie komendanta Szkoły kapitana Sztabu Generalnego Mariana Kukiela. Kadra początkowo składa się z dwóch oficerów (podoficerów nie było).
Szkołę aspirantów dyslokowano w Ostrowi mazowieckiej, oddając jej do dyspozycji budynek (pierwszy w kierunku od Ostrowi) przy szosie ostrołęckiej w sektorze północno-zachodnim. Pierwszy rozkaz szkolny wyszedł w dniu 2 września 1917 roku. Kpt. Marian Kukiel proponuje gen. Barthowi zmianę nazwy na „Szkoła podchorążych”. Kadra oficerska Szkoły Podchorążych składała się z następujących oficerów: Komendant Szkoły – kpt. Kukiel, adiutant i oficer instruktor – ppor. Marian Porwit, oficer nauczyciel – por. Eugeniusz Elzenberg. Jako doradców przydzielono trzech oficerów niemieckich (jeden kapitan i dwóch podporuczników). Szkoła dzieliła się na dwa plutony; każdy pluton na dwie drużyny, zwane sierżanctwami. Plutony były oddziałami wyszkolenia, którymi dowodzili oficerowie; najstarszy z uczniów jako podoficer służbowy plutonu był pomocnikiem oficera. Uczniów na pierwszym kursie było 60.
W dniu 29 września 1917 roku szkoła została przeniesiona do Zegrza i zakwaterowana w koszarach południowych. Od dnia 1 listopada rozpoczęły się nowe kursy. 3 listopada 1917 roku szkoła wróciła do Ostrowi Mazowieckiej do budynku leżącym po przeciwnej stronie szosy naprzeciwko budynku, w którym Szkoła mieściła się poprzednio. W dniu 6 grudnia 1917 roku pierwszych 12 uczniów zostaje mianowanych podchorążymi.
Pierwszy program szkolny z dnia 9 marca 1918 roku: miesięcznie były ustalone następujące zajęcia: służba polowa – 30 godzin, taktyka – 28 godzin, terenoznawstwo – 30 godzin,, umocnienia polowe – 16 godzin, balistyka – 16 godzin, organizacja wojska – 16 godzin, służba podoficera i oficera – 20 godzin, prawo karne i wojskowe – 6, korespondencja wojskowa – 20 godz, obsługa karabinów maszynowych – 24 godz. nauka o broni – 6. Wykłady zajmują 17 godzin tygodniowo, ćwiczenia praktyczne – 21 godzin.

Szkolenie

W szkole kształcili żołnierze pochodzący z 2 i 3 pułku piechoty Legionów. Początkowo utworzono kompanię szkolną, później rozbudowaną w batalion. Nauka trwała od 5 do 9 miesięcy, w zależności od rodzaju broni. Program szkolenia opracowali Niemcy. Około połowa czasu szkoleniowego poświęcona była musztrze i szermierce. Na wyszkolenie bojowe nie zwracano większej uwagi. Niemcy nie byli zainteresowani tym aby Polacy zdobywali wiedzę taktyczną i znajomość nowoczesnego uzbrojenia. Podchorążowie składali przysięgę na wierność Królestwu polskiemu, a także na braterstwo broni z armią niemiecką i austro-węgierską. Podchorążym wpajano ideologię prusko-niemiecką, wychowywano w duchu przyjaźni do Niemiec i wierności władzom okupacyjnym. Na początku 1918 szkołę ukończyło 233 absolwentów.