Ksiądz Wincenty Sudziński - Połonka Baranowicze - Mord - Białoruś - Obóz Kołdyczewo - 1942

    Ponad miesiąc przerwy.., choroba wyrwała mnie z życia codziennego. Obecnie jest troszeczkę lepiej, materiału przybyło, czas wrócić do codzienności. Przez ostatni tydzień sortuję tysiące pocztówek, zdjęć i dokumentów które "poniewierały" się w dziesiątkach, kartonów, pudełeczek.. w moim pokoju, sam nie wiedziałem co mam, czego nie mam.. Teraz mam jaki taki porządek, znalazłem sporo "nowości", które postaram się przedstawić na moim blogu.
    Jednym z nich jest zdjęcie formatu pocztówkowego przedstawiające postać księdza profesora Wincentego Siudzińskiego podczas święceń diakonatu w dniu 18 września 1932 roku.
     Ksiądz Wincenty Siudziński był jednym z setek zamordowanych księży w czasie okupacji niemieckiej.
     W Martyrologium duchowieństwa pod BOD BIAŁĄ KSIĘGĄ znalazłem materiał poświęcony bohaterowi tej fotografii.

Urodzony 10.01.1899 w Młyny (pow. Mogilno).

administrator (1941‑2) i wikariusz (do 1941) parafii pw. św. Jerzego w Swojatyczach, b. wikariusz parafii Mikaszewicze (ok. 1934‑5) — także duszpasterz kościoła we wsi Lenin, b. student teologii i filozofii Wyższego Seminarium Duchownego oo. Misjonarzy Oblatów w Obrze (do 1933)

Uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1918‑9. Członek oddziału powstańczego z Młynów. Uczestnik walk o Strzelno i Inowrocław. Następnie żołnierz Pułku Grenadierów Kujawskich (07.02.1919 przemianowanego na 5. Pułk Strzelców Wielkopolskich, a 17.01.1920 na 59. Pułk Piechoty Wielkopolskiej). Prawd. wziął udział w przejmowaniu z rąk niemieckich Pomorza (od 17.01.1920). Następnie, w składzie 15. Dywizji Piechoty a następnie 13. Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, skierowany na front ukraiński. Wziął udział w walkach nad rzeką Słucz (m.in. pod Kowaleńkami). Zaraz potem wziął udział w wyprawie kijowskiej i 08.05.1920 wkroczył do Kijowa. Stamtąd 30.05.1920 dotarł do Mińska. W czasie rosyjskiego najazdu na Polskę bronił w 08.1920 okolic Wiązownej pod Warszawą. 17.08.1920 przełamał front rosyjski i 22.08.1920 zwycięsko wziął udział w bitwie o Łomżę. Kampanię wojny polsko–rosyjskiej 1919‑21 zakończył pod Rakowem na Białorusi. Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej prawd. wyrzucony z plebanii i po zamknięciu przez Rosjan prawd. potajemnie posługiwał w domach prywatnych. Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, po mordzie 29.06.1941 swego proboszcza, ks. Lucjana Strumiłło–Pietraszkiewicza, przejął parafię Swojatycze. Aresztowany przez Niemców i kolaborujących z nimi Białorusinów prawd. ok. 26.06.1942. Przewieziony do więzienia w Baranowiczach*. Następnie ok. 03.07.1942 przetransportowany do obozu koncentracyjnego Kołdyczewo**. Stamtąd wywieziony samochodem na miejsce straceń i zamordowany.

* - Baranowicze (więzienie): Więzienie zarządzane w latach 1939‑40 przez Rosjan, a w latach 1941‑44 przez Niemców.

** - Kołdyczewo: Niemiecki obóz koncentracyjny i obóz zagłady zorganizowany od 03.1942 do 07.1944 na Białorusi, ok. 20 km od Baranowicz. W obozie więziono m.in. Żydów i Polaków. Funkcjonowało krematorium. W obozie, który nadzorowało kilku Niemców, a zarządzającymi, strażnikami i katami byli Białorusini, zamordowanych zostało ok. 22 tys. więźniów — mężczyzn, kobiet, dzieci, starców różnych zawodów i pochodzenia społecznego, przeważnie narodowości polskiej, w tym ok. 24 księży katolickich. Białorusini mordowali strzałami w tył głowy oraz biciem kijem z nabitymi gwoździami

„BIAŁA KSIĘGA”
Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

WINCENTY SIUDZIŃSKI — MARTYROLOGIUM