Dr. med. Stanisław Skalski - Brójce - Życiorys - 1937

 Tak zacne osoby rodziły się w gminie Brójce: dr. med. Stanisław Skalski ur. w 1870 w majątku Brójce. 

Proszę przeczytać jego życiorys:

Dziennik Zarządu m. Łodzi. 1937-02-15 R. 19 nr 2

    ŻYCIORYS Ś. P. DR. MED. STANISŁAWA SKALSKIEGO. Ś. p. dr. med. Stanisław Skalski urodził się w roku 1870 w majątku Brójce, powiatu Łódzkiego, w parafii Kurowice, z ojca Teofila i matki Lucyny z Rogozińskich. Ojciec brał udział w powstaniu 1863 roku w randze kapitana. Początkowe nauki ś. p. dr. Skalski pobierał w domu, majątku, oddając się z zamiłowaniem nauce języków francuskiego i niemieckiego. Nr 2 Dziennik Zarządu Miejskiego w Łodzi 83 --------------------------- Wstąpił do klasy pierwszej gimnazjum w Kielcach, które ukończył w roku 1891. W następnym roku zapisał się na uniwersytet warszawski, na którym przesłuchał trzy kursy, po czym przeniósł się na uniwersytet kijowski. W czasie swych studiów uniwersyteckich był starostą Polskiej Organizacji Studentów. Po otrzymaniu dyplomu lekarskiego Ś. p. dr. Skalski osiadł w Piotrkowie, niebawem jednak przeniósł się do Tuszyna, gdzie poza działalnością zawodową rozpoczyna szeroką pracę na innych polach: zakłada i organizuje straż ogniową w Tuszynie i Rzgowie; bierze udział w założeniu towarzystwa pożyczkowo - oszczędnościowego, zakłada po okolicznych wsiach kółka rolnicze i wprowadza naukę o higienie do szkół powszechnych. Od roku 1882 ś. p. dr. Skalski znany był jako autor wielu artykułów społecznych, zamieszczanych w "Przedświcie", "Głosie", "Tygodniu", "Ogniwie", "Trzeźwości" i "Kurierze Codziennym", oraz prac naukowych, zamieszczanych w pismach lekarskich. Ś. p. dr. Skalski już od roku 1905 rozpoczął w Łodzi swą działalność społeczną, stając się współzałożycielem pierwszego gimnazjum polskiego towarzystwa "Uczelnia" i pracując konspiracyjnie na polu krzewienia polskości w Towarzystwie Krzewienia Oświaty. Założył On Towarzystwo "Przyszłość" dla szerzenia idei trzeźwości, brał też udział w pracach towarzystw: Krajoznawczego, Higienicznego i "Lutnia" oraz Ligi Przeciwgruźliczej i Polskiej Macierzy Szkolnej. Wraz z doktorem Przedborskim powołał On do życia Muzeum Miejskie, przekształcone później na Muzea: im. Bartoszewiczów i Etnograficzne. W okresie wielkiego lokautu w latach 1906 - 1907, gdy choroby dziesiątkowały rzesze robotników, powstał pod przewodnictwem ś. p. dr. Skalskiego Główny Komitet pomocy zlokautowanym robotnikom, który gromadził i dzielił zapasy żywności i kierował racjonalnie odruchem zrozumienia i współczucia dla rzesz robotniczych. Początek wojny światowej zastał ś. p. dr. Skalskiego we Wrocławiu, gdzie był przejazdem; został On internowany wraz z innymi Polakami w Kletschkau (pod Wrocławiem). Po powrocie do kraju ś. p. dr. Skalski brał czynny udział w pracach Głównego Komitetu Obywatelskiego w Łodzi i tutaj położył wielkie zasługi na polu zdrowia publicznego. Stanął On na czele Sekcji Sanitarno-Szpitalnej Miejskiego Komitetu Obywatelskiego i utworzył pierwsze zręby organizacji miejskiej służby zdrowia. Wprowadził już w roku 1914 pierwsze przymusowe szczepienia ochronne przeciw ospie, a uprzednio - w 1911 roku - przeprowadził statystykę zgonów wskutek zachorowali na ospę i zaalarmował wynikami swych badań władze oraz opinię publiczną. Na stanowisku przewodniczącego Sekcji Sanitarno-Szpitalnej, która później przekształcona została na Wydział Zdrowotności Publicznej Magistratu m. Łodzi, ś. p. dr. Skalski pr~ebywał do roku 1918, tj. do chwili powołania go na stanowisko lekarza powiatowego w Łodzi, stąd zaś - na stanowisko dyrektora Okręgowego Urzędu Zdrowia w Łodzi, a następnie - naczelnika Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego Łódzkiego. Na tych stanowiskach ś. p. dr. Skalski w dalszym ciągu rozwijał swą żywą działalność społeczną: przewodniczył przez 13 lat Radzie Szkolnej, Oddziałowi Łódzkiemu Polskiego Czerwonego Krzyża, brał udział w pracach Komitetu Rozbudowy Miasta i Komitetów Budowy Szkół Powszechnych, przewodniczył Komisji do Badania Zmian Kosztów Utrzymania, zainicjował akcję dożywiania dziatwy, był współtwórcą Towarzystwa "Kropla Mleka", twórcą Poradni Przeciwalkoholowej i współzałożycielem Komitetu Walki z Gruźlicą przy Wydziale Zdrowia Publicznego Magistratu m. Łodzi, organizując "Dni Przeciwgruźlicze" na terenie okręgu łódzkiego, prezesem Kola Ciułaczy, a ponadto współpracował przy założeniu miejskiej statystyki w dziale demograficznym, brał również czynny udział w szeregu innych intytucyj społecznych i zawodowych. Ś. p. dr. Skalski pracował także naukowo, biorąc między innymi udział w zjazdach lekarskich zarówno w kraju (w Krakowie, Lwowie, Częstochowie, Łodzi i Krynicy), jak i za granicą (w Genewie, Antwerpii, Gandawie, Moskwie i Kijowie). W uznaniu swych zasług odznaczony został . p. dr. Skalski orderem "Polonia Restituta", Za pracę społeczno-zawodową "Złotym Krzyżem Zasługi", nadto szeregiem innych odznaczeń instytucyj wyższej użyteczności publicznej, (m. in. odznaczeniem Czerwonego Krzyża). W sierpniu 1936 roku w związku z przeniesieniem ś. p. dr. Skalskiego w stan spoczynku Zarząd Miejski w Łodzi w osobie Tymczasowego Prezydenta miasta inż. Wacława Głazka wręczył Mu adres pamiątkowy.