Będków - Getto - United States Holcaust Memorial Museum – Amerykańskie Muzeum Holkaustu.

 

W  United States Holcaust Memorial Museum – Amerykańskie Muzeum Holakaustu znajduje się taki zapis. Jest mowa o moim dziadku Wojciechu Pachniewiczu. Informacje o Żydach będkowskich można znaleźć w wielu publikacjach. Na stronach Urzędu gminy Będków opisujących historię Będkowa ani słowa o współ mieszkańcach wyznania mojżeszowego, którzy w momencie wybuchu II Wojny Światowej stanowili ponad 30% jego mieszkańców.....Wstyd, wielki wstyd.....Dziękuję Damianie Polny za przesłanie mi tej informacji!

                    AMERYKAŃSKIE MUZEUM HOLOKAUSTU.

    Będków jest położony 26 km (16 mil) na wschód - południowy wschód od Łodzi. W przededniu II wojny światowej w Będkowie żyło 228 Żydów (32,8% wszystkich mieszkańców). Niemieckie siły zbrojne zajęły miejscowość we wrześniu 1939 roku. Według jednego ze źródeł, wielu Żydów opuściło Będków w czasie okupacji, prawdopodobnie próbując uciec przed walkami podczas przechodzenia frontu. Wydaje się jednak, że większość z nich wkrótce potem wróciła do swoich domów. W ciągu kilku dni od przybycia wojska niemieckie wprowadziły szereg działań skierowanych przeciwko Żydom. Żydów pozbawiono majątku, zarejestrowano i oznaczono gwiazdą Dawida, zmuszono do pozostania w granicach miasta i do wykonywania różnego rodzaju ciężkiej pracy fizycznej. Nie wiadomo, kiedy w Będkowie powstało getto. Pinkas ha- kehilot podaje, że getto powstało w kwietniu lub maju 1942 roku. Robert Seidel twierdzi, że w drugiej połowie lipca 1942 r. Żydzi z Będkowa zostali deportowani do Białej Rawskiej, zgodnie z rozporządzeniem wydanym przez urzędnika zajmującego się sprawami żydowskimi w Urzędzie Administracji Wewnętrznej ( Judensachbearbeiter im Amt Innere Verwaltung) Kreis Tomaschow, Karla Freesa, i w celu skoncentrowania Żydów w kilku wybranych gettach. Inne źródła podają, że datą tego przesiedlenia był sierpień 1942 roku. Przesiedlenie do Białej Rawskiej odbyło się z dużą brutalnością. Personel administracyjny miejscowości musiał zgłaszać liczby i nazwiska Żydów według dwóch kategorii: Żydzi, którzy przybyli do Będkowa przed 1 listopada 1941 roku, zostali uznani za "nielegalnie przeniesionych" i musieli uiścić opłatę; Żydzi, którzy przenieśli się do Będkowa po 1 listopada 1941 roku, zostali oskarżeni o nielegalne opuszczenie przypisanego im miejsca - przestępstwo to podlegało karze śmierci. Wszyscy Żydzi zostali przymusowo przeniesieni do Białej Rawskiej; ich domy zostały przeszukane, a mienie skonfiskowane. Rada Żydowska została zmuszona do pokrycia kosztów przesiedlenia, a w przypadku braku pieniędzy, pozostałe mienie żydowskie miało zostać sprzedane, aby pokryć te wydatki. Najprawdopodobniej po tym przesiedleniu w Będkowie powstał na kilka tygodni obóz pracy (a może raczej "Sammelghetto"). Założony 20 września 1942 r., znajdował się na posesji Wojciecha Pachniewicza, miejscowego rolnika, i miał wymiary 24 na 50 metrów (79 na 164 stopy). Przetrzymywano tu około 300-350 Żydów, w tym kilkudziesięciu żydowskich uchodźców z Tuszyna i Rzgowa w zachodniej Polsce. Więźniów zabierano do pracy w okolicznych zakładach oraz na budowie przy drodze łączącej Będków z Praszkami. Według relacji świadków w obozie zmarło kilku więźniów, a około 10 zostało wywiezionych do Koluszek, gdzie prawdopodobnie zostali rozstrzelani. Obóz został rozwiązany na początku listopada 1942 roku. Najprawdopodobniej więźniowie zostali wysłani przez Tomaszów Mazowiecki do ośrodka zagłady w Treblince

Źródło: United States Holcaust Memorial Museum – Amerykańskie Muzeum Holkaustu.

Bedków is located 26 kilometers (16 miles) east- southeast of Łódz. On the eve of World War II, there were 228 Jews (32.8 percent of all residents) living in Bedków. German armed forces occupied the village in September 1939. According to one source, many Jews left Bedków at the time of the occupation, probably in an attempt to escape from the fi ghting as the front passed through. However, it appears that most returned to their homes shortly afterwards. Within days of their arrival, German forces introduced a series of anti- Jewish mea sures. Jews were stripped of their property, registered and marked with the Star of David, forced to remain within the town limits, and coerced to perform various kinds of heavy physical labor. It is not clear when a ghetto was established in Bedków. Pinkas ha- kehilot states that a ghetto was established in April or May of 1942. Robert Seidel claims that in the second half of July 1942 the Jews from Bedków were deported to Biała Rawska, according to a decree issued by the offi cial dealing with Jewish affairs in the Offi ce of Internal Administration ( Judensachbearbeiter im Amt Innere Verwaltung) of Kreis Tomaschow, Karl Frees, and in order to concentrate the Jews in a number of selected ghettos. Other sources claim that August 1942 was the date of this resettlement. The resettlement to Biała Rawska took place with harsh brutality. Administrative personnel of the village had to report the numbers and names of Jews according to two categories: Jews who had come to Bedków before November 1, 1941, were considered to have “moved illegally” and had to pay a fee; Jews who had moved to Bedków after November 1, 1941, were accused of having illegally left the location assigned to them— a crime that was subject to the death penalty. All Jews were forcibly moved to Biała Rawska; their houses were searched and their property confi scated. The Jewish Council was forced to pay for the resettlement, and in case there was insuffi cient money, remaining Jewish property was to be sold to pay for these expenses. Most likely, after this resettlement a labor camp (or perhaps rather a “Sammelghetto”) was erected in Bedków for a few weeks. Established on September 20, 1942, it was located on the property of Wojciech Pachniewicz, a local farmer, and mea sured 24 by 50 meters (79 by 164 feet). About 300 to 350 Jews were kept here, including several dozen Jewish refugees from Tuszyn and Rzgów, in western Poland. The inmates were taken to work in local fi elds as well as at a construction site along the road connecting Bedków and Praszki. According to witness statements, several inmates died in the camp, and about 10 inmates were taken to Koluszki, where they were presumably executed. The camp was dissolved at the beginning of November 1942. Most likely, the inmates were sent via Tomaszów Mazowiecki to the Treblinka killing center