środa, 12 grudnia 2018

Łódź - Gimnazjum G.Narutowicza - Zdjęcie szkolne - 1947

       Piękne zdjęcie formatu pocztówkowego, dlaczego dopiero teraz go wstawiam?
Ważny powód, za dwa dni będę goście w tym Gimnazjum, moja Żona Elżbieta Braun będzie świętowało 50-lecie swojej matury! Byłem także na uroczystych obchodach 100-lecia tej zasłużonej szkoły. Być może ktoś rozpozna bohaterów tego zdjęcia, tym bardziej, że jest dokładnie opisane! Na Wikipedii znalazłem materiał o tej zasłużonej placówce:


Historia liceum zaczyna się w 1904 roku, kiedy na podstawie pozwolenia ówczesnego Ministerstwa Oświaty powstała Prywatna Męska Szkoła Józefa Radwańskiego. Była to 2-klasowa placówka przygotowująca młodzież do podjęcia nauki w szkołach średnich. Dwa lata później, na fali złagodzenia antypolskiej polityki oświatowej rosyjskiego zaborcy, szkołę przekształcono w Prywatne Progimnazjum Męskie Filologiczne J. Radwańskiego z kursem 4 klas niższych realizujących program rządowego gimnazjum. Szkoła jako pierwsza placówka oświatowa w Łodzi uzyskała zezwolenie na wprowadzenie polskiego języka wykładowego i dlatego była powszechnie znana jako Progimnazjum Polskie Radwańskiego. Kolejna zmiana nastąpiła w 1917 roku, kiedy Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wyraziło zgodę na przekształcenie progimnazjum w pełne ośmioletnie gimnazjum. Wydarzenie to kończy pierwszy okres w dziejach szkoły, w którym przeszła ona drogę od skromnej 2-klasowej placówki do pełnego ośmioletniego gimnazjum. W odrodzonej Polsce szkoła zmieniła właściciela i jako Męskie Gimnazjum Klasyczne Kazimierza Tomaszewskiego działała bardzo aktywnie na łódzkim polu oświatowym. Nic więc dziwnego, że w 1929 roku szkołę upaństwowiono i nadano jej nazwę Państwowe Gimnazjum im. Pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej Gabriela Narutowicza w Łodzi. Kilka lat później przekazano jej obszerny budynek po Izbie Przemysłowo-Handlowej przy ul. Targowej 63. Był to kolejny okres świetności w dziejach „dwójki”, który został brutalnie przerwany przez wybuch drugiej wojny światowej. Uczniowie i nauczyciele szkoły potwierdzili swój patriotyzm na wszystkich frontach tej wojny.
Po II wojnie światowej szkoła szybko wznowiła działalność jako II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza. W 1956 r. została przekształcona ze szkoły męskiej w placówkę koedukacyjną. Połowa lat sześćdziesiątych to szczególny okres w dziejach szkoły. W 1964 roku z okazji 60-lecia „dwójki” odbył się zjazd jej absolwentów i wychowanków. Miał on swój symboliczny wymiar ponieważ po raz ostatni odbył się w przedwojennym budynku szkoły przy ul. Targowej. Rok szkolny 1965/1966 został zainaugurowany już w budynku „tysiąclatki” przy ul. Nowej 11/13. W nowej siedzibie szkoła rozwijała się i dbała o tradycje – w 1984 roku, podczas kolejnego zjazdu absolwentów szkoły, odsłonięto pomnik jej patrona, prezydenta Gabriela Narutowicza. Łącząc tradycję z wyzwaniami nowoczesności II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza w Łodzi wkroczyło w XXI wiek i bardzo uroczyście obchodziła 100-lecie swojego istnienia.
                      "Łódź dnia 20 czerwca 1947 r. - Klasa I a (program II klasy)
                  II państwowe gimnazjum i liceum im.Gabriela Narutowicza w Łodzi.
(z lewej dyrektor N.Filutowicz, (z prawej) wice dyrektor, prof. od zajęć prakt.
str. l. u góry: 1 -Sentkiewicz, 2- Losiewicz, 3- Ewert, 4-Ino, 5-Szcześniak, 6- Gołębiowski, 7- Danielewski, 8- Zalewski Janusz, 9- Mirowski, 10- Borucki, 11- Konarzewski, 12- Nowicki, 13- Gargas Marian, 14- Sieragowski, 15- Warzecha Stefan, 16- Zarychta, 17- Kordas Antoni, 18- Dąbrowski, 19- Wrona, 20- Mroziński, 21-Pawelec, 22- Szymczak Bolesław, 23- Ostrycki Zdzisław, 24- Baranik, 25- Wiśniewski, 26- Tyburski, 27- Druliński, 28-Krężel Euzebiusz, 30- Ludwiczak, 31- Arnold Mirosław, 32- Sułkowski (Prinke).




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz