KUROWICE
W przywileju lokacyjnym wsi Warzyn 1346 r.wzmiankowano, iż leży ona w blizkości wsi "Ourouiczi" (Reg.M9). Podlug świadectwa długoszowego (1,282) należały Kurowice do parafii w Czarnocinie, a dziesięcinę pobierał pleban w Niesułkowie z nadania arcybiskupa Jarosława Skotnickiegol). Kościół parafialny wybudowany tu zostal na początku XVII wieku. Kmiecie tej wsi oprócz zwykłych czynszów płacili jeszcze po 41/2 grosza kasztelanowi konarskiemu; czynsz ten jednakże zniesiony zostal w 1535 r. Z powodu występującej na gruntach kurowickich rudy żelaznej radził Długosz (I, 293) zalożyć "fabrykę"czyli hutę żelazną. Spory graniczne z sąsiadami załatwione zostaly na komisyach 1488, 1511 i 1550 r. (Reg.M 35,45,91). Za rządów pruskich osiedli tu koloniści niemieccy, którzy wieś przezwali "Konigsbach" i stale tej·nazwy się trzymają.
KOŚCIÓŁ W KUROWICACH.
Już w 1530 roku miala kapitula krakowska uzyskać dekret papieża KlemensaVII, ażeby dziesięcinę z nowin, należącą do stołu arcybiskupiego, obracać na wystawienie kościola w Kurowicach. Sprawa atoli poszla w odwłokę. W czasie lustracyi 1593r. kurowiczanie proszą kanoników o wlasną parafię, tłomacząc, "iż do kościola fary swej, to jest do Czarnocina i daleko i złą drogą chodzić mają, dla czego w nim rzadko być muszą" i zgadzając się przyłożyć do utrzymania kapłanów ponad zwykłe powinności. Ostatecznie kościół stanął dopiero w 1621 r., a kanonicznie erygowany na parafialny w 1634 r. przez arcybiskupa Jana Wężyka. Świątynia zbudowaną została "za pracą y pobożnością JMci Pana Krzysztofa Sulowskiego, kasztelana żarnowskiego", ówczesnego tenutaryusza włości. Po upływie jednego stulecia budynek drewniany zniszczał i okazała się potrzeba wystawienia nowego. Jakoż w 1730 r. komisarze kapitulni, kanonicy Komecki i Morsztyn, zawierają kontrakt z Franciszkiem Jastrzębskim, magistrem Adamem Sudeckim i Wojciechem Tężnym, podmajstrzymi, młynarzami, poddanymi włości pabiańskiej, którzy podjęli się wybudować nowy kościół w Kurowicach według danego im "abrysu"; który to kościół winien mieć wzdłuż łokci 42, wszerz łokci 15 i okien 6.- W liczbie warunków umowy mieści się obowiązek - tenutaryusza dostarczenia odpowiedniej ilości ludzi do pracy. Komisarze 1733r. w relacyi do kapituły donoszą,że kościół w Kurowicach zupełnie ukończony. Uposażenie plebana składało się z roli oraz z dziesięcin ze wsi Krasow, Kotliny, Karpin i Brojce.- Była także suma 2,000 złotych z legatu Skórczyńskiego, zapisana na dobrach brzezińskich; z racyi tego zapisu osobny wikaryusz, zarazem kapelan ołtarza św.Józefa dwa razy w tygodniu odprawiał msze za zmarłych członków rodziny Skórczyńskich. Kościół ma trzy ołtarze. Istniało tu dawniej bractwo św.Różańca, założone za zgodą papieża Inocentego XI w r.1722. Bractwo posiadało fundusz 2,000 złotych, legowany przez niejakiego Jarzynę i zapisany do akt grodzkich w Piotrkowie. Do parafii należały pierwiastkowo wsie oderwane od parafii rzgowskiej i tuszyńskiej: Kurowice, Palczew, Wardzyn, Dalków i Wola Rakowska; później przybyły miejscowości:Karpin, Kotliny, Brojce, Bukowiec i Kozica. W 1878 r.parafia liczyła 3,153 dusz.
Informacje uzyskałem z tekstu książki:
Maksymilian Baruch- Pabianice, Rzgów i wsie okoliczne z 1903 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz