Dominik Witke-Jeżewski - Ez Libris - Księgozbiór - Życie artystyczne Ludzkości - 1904

   Jedna z wielu książek w moim księgozbiorze - nie wszystkie przeglądałem, nie mówiąc o ich przeczytaniu.. W tej, autorstwa Alfonsa Roux - Życie artystyczne ludzkości z 1904 roku, znajduje się piękny Ex Libris Dominika Witke - Jeżewskiego.
   Bardzo ciekawa postać, nie chcę powielać wiadomości, dlatego zapraszam na Wikipedię gdzie bardzo dogłębnie opisano jego bogatą biografię. Ta książka należała do jego księgozbioru...

Dominik Witke-Jeżewski (ur. 4 sierpnia 1862 w Skrwilnie, zm. 20 kwietnia 1944 w Jasieńcu – polski ziemianin, kolekcjoner sztuki polskiej, mecenas artystów i instytucji służących kulturze, prezes domu aukcyjnego Dom Sztuki – Hôtel des Ventes w Warszawie.
Ukończył gimnazjum w Dreźnie oraz Akademię Rolniczą w Dublanach w pobliżu Lwowa. Swój majątek w Głębokiem koło Kruszwicy przeznaczył na fundację wspierającą rozwój sztuki w Wielkopolsce (1912). W 1912 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie pogłębiał swoją pasję kolekcjonerską i mecenasowską. Zbierał głównie sztukę polską: grafikę, rysunek i malarstwo. Przyjaźnił się z artystami (m.in. Ignacym Łopieńskim, Zofią Stankiewicz, Marianem Wawrzenieckim), uczestniczył w jury konkursowych (II edycja konkursu im. Henryka Grohmana), z jego inicjatywy, we współpracy z Henrykiem Grohmanem, powstało warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Graficznych (1912-1918). Witke-Jeżewski był członkiem m.in. Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości i Rady Muzeum Narodowego w Warszawie. Znany był w środowisku antykwariuszy (wieloletni klient warszawskiego antykwariatu Hieronima Wildera), bibliofilów (takich jak Mieczysław Rulikowski) i kierowników placówek kultury (przyjaźnił się m.in. z Wawrzyńcem hr. Benzelstiern-Engeströmem i Edwardem Krasińskim). Swe bogate zbiory przekazał głównie do Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego i Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie.
Muzeum Narodowe zawdzięcza kolekcjonerowi bogatą bibliotekę merytoryczną, zbiory ukazujące rozwój sztuki graficznej na terenach Rzeczypospolitej z podziałem na techniki graficzne i artystów, zbiory grafiki artystycznej z pierwszych dwóch dekad XX wieku, liczne polonica graficzne, kolekcję portretu królewskiego w grafice, matryce graficzne (głównie płyty J. P. Norblina i M. Płońskiego), kolekcję ekslibrisów, szkicowniki artystów polskich, akwarele i pastele oraz malarstwo. Zbiory te zostały przekazane przez kolekcjonera do Muzeum Narodowego w Warszawie w latach 1917-1939.