Na tej samej karcie albumu, na której znajduje się zdjęcie poległego żołnierza, Obrońcy Warszawy, wklejone są zdjęcia innej postaci.
Na pierwszej (format: 6,0x9,0 cm) z nich widoczna postać żołnierza z ręcznym zapiskiem: Loli Jasiek Pa... (mało czytelne|), 22.VII.36r. Stempel: Fotograf T. ...(nie czytelne) w Dęblinie.
Na drugim zdjęciu formatu pocztówkowego, ta sama postać w wojskowym mundurze jako jeniec wojenny Oflag II c. Z tyłu stempel: Oflag IIc 20 Geprüft i ręcznie 66/33.
Liczę ponownie na pomoc w rozszerzeniu informacji o tym żołnierzu.
O Obozie Jeniecki Oflag IIc znajdziecie pństwo wyczerpujące informacje na Wikipedii:
Oflag II C był usytuowany ok. 1 km od miasta Woldenberg (dzisiejszy Dobiegniew w woj. lubuskim).
Zajmował powierzchnię ok. 25 ha. Jego budowa, rozpoczęta na przełomie
1939 i 1940 r., została ostatecznie zakończona w II poł. 1941 r. Obóz
budowało ok. 500 polskich żołnierzy, którzy pomimo ostrej zimy zostali
zakwaterowani w drewnianych barakach i pod namiotami. Postawiono 25
murowanych baraków mieszkalnych, przedzielonych na 2 części niewielką
prymitywną umywalnią, które były przeznaczone na kwatery dla jeńców oraz
6 budynków przewidzianych na sale wykładowe, pracownie, siedzibę
polskiej administracji obozu itp. Ponadto powstały 2 kuchnie oraz
budynki przeznaczone na kantynę, salę teatralną, kawiarnię, salę
odczytową i zielarnię. Na terenie przedobozia znajdowała się izba
chorych, warsztaty naprawcze różnego typu, łaźnia i areszt. Oddzielną
część obozu stanowiły budynki komendantury obozu. Cały obóz otoczony był
podwójnym płotem z drutu kolczastego o szerokości 2 m i wysokości 2,5
m. Dookoła obozu rozmieszczono 8 wież strażniczych z lekkimi i ciężkimi karabinami maszynowymi, ruchome reflektory oraz aparaty telefoniczne. Poszczególne części obozu także oddzielał od siebie płot z drutu kolczastego.
Organizacyjnie Oflag II C Woldenberg dzielił się na 2 części: Obóz
„Wschód” („Ost”) i Obóz „Zachód” („West”), a każda z nich na 3 bataliony
(każdy liczący ok. 1 tys. jeńców), zaś te na kompanie (po 2 w każdym
baraku). VII batalionem nazywano nieoficjalnie przyobozowy cmentarz.
Niemcy sukcesywnie zwozili polskich jeńców z wielu małych oflagów rozsianych po całym terytorium III Rzeszy i terenach do niej włączonych. Pierwsza grupa Polaków licząca 495 oficerów i 172 ordynansów przybyła do obozu 28 maja 1940 r. Koncentracja jeńców trwała do kwietnia 1942 r., kiedy przywieziono 804 oficerów z Oflagu X C Lubeka.
Wówczas osiągnięto najwyższy stan osobowy w historii obozu - 6740
jeńców, w tym 5944 oficerów i 796 posiadających niższe stopnie wojskowe.
W II poł. 1944 r. w obozie znalazło się 103 oficerów - uczestników Powstania Warszawskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz