Według prasy żydowskiej zamordowana została „cała dziewiątka Żydów z miasta”, co nie było prawdą, ponieważ w Przedborzu mieszkał m.in. lekarz żydowskiego pochodzenia Juda Kamiński, który w czasie wojny był m.in. członkiem oddziału kpt. Kołacińskiego
Według opisu w „Księdze Pamięci Przedborza – 33 lata po zagładzie” ofiary były ukrywającymi się u okolicznych chłopów mieszkańcami Przedborza, którzy po wojnie osiedlili się w domu jednego z nich, Becalela Wyszyńskiego i kręcili kilka tygodni w okolicach miejsc, gdzie były ich domy.
Wśród ofiar była jedna kobieta oraz dziecko.
Przedstawiamy
treść wystąpienia Arkadiusza Ciacha, radnego powiatu
radomszczańskiego, w sprawie zbrodni na Żydach w Przedborzu 27 maja
1945 roku. Zostało ono zaprezentowane podczas ostatniej sesji rady
powiatu (29 grudnia 2020 roku).
Przedstawiamy
treść wystąpienia Arkadiusza Ciacha, radnego
powiatu radomszczańskiego,
w sprawie zbrodni na Żydach w Przedborzu 27 maja 1945 roku. Zostało
ono zaprezentowane podczas ostatniej sesji rady powiatu (29 grudnia
2020 roku):
Podczas
ostatniej sesji Rady Powiatu Radomszczańskiego w dniu 25 listopada
Szanowna Rada pochyliła się nad projektem uchwały zgłoszonej w
ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej w sprawie mordu na
mieszkańcach Przedborza dokonanego przez Narodowe Siły Zbrojne,
popartej przez 739 mieszkańców Powiatu, posiadających bierne prawo
wyborcze do organu stanowiącego. Podczas dyskusji nad powyższą
uchwałą zabrało głos kilku mówców, którzy wyrażali swój ale
również pogląd innych,w sprawie wydarzeń jakie miały miejsce w
dniu 27 maja 1945 roku w Przedborzu tj. mordu na mieszkańcach
Przedborza narodowości Żydowskiej dokonanego przez grupę
Narodowych Sił Zbrojnych.
W
czasie prezentacji swoich stanowisk przez niektórych mówców padło
wiele nieprawd, półprawd, przeinaczeń, nieuprawnionych tez i
poglądów. Dlatego obowiązkiem każdego Polaka, który szanuje
historię naszej Ojczyzny – Polski jest wypowiedzieć się i
dokonać stosownych sprostowań. Z szacunku do mojej Ojczyzny, z
szacunku do inicjatorów podjęcia uchwały o uczczeniu pamięci
mieszkańców Przedborza zamordowanych przez grupę Narodowych Sił
Zbrojnych oraz tych mieszkańców Powiatu, którzy własnoręcznym
podpisem poparli projekt uchwały, podejmuję niniejszym próbę
dokonania sprostowań w niektórych tylko poruszanych obszarach
zagadnień, gdyż nie jest możliwe abym w rozsądnym czasie obrad,
odniósł się do wszystkich zagadnień tego wymagających.
Jeden
z zabierających głos podczas Sesji Rady Powiatu Radomszczańskiego,
w dniu 25.IX oświadczył, że brał udział w prelekcji wygłoszonej
przez Pana prof. Leszka Żebrowskiego w Przedborzu oraz kilku innych
spotkaniach. Otóż nie jest możliwe aby ktokolwiek i kiedykolwiek
do dnia dzisiejszego wziął udział w prelekcji pana Profesora
Leszka Żebrowskiego. I to z bardzo prostego powodu. Pan Leszek
Żebrowski jest magistrem ekonomii. Nie posiada tytułu profesora w
żadnej dyscyplinie. Uzyskanie naukowego tytułu profesora w Polsce
uregulowane jest Ustawą z dnia 30 sierpnia 2018 roku (Dz.U. z 2018 r
poz.1668) Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (wcześniej
obowiązywały inne regulacje I. może być nadany osobie, która: 1)
Posiada stopień naukowy doktora habilitowanego oraz: a) wybitne
osiągnięcia naukowe krajowe lub zagraniczne, b) uczestniczyła w
pracach zespołów badawczych realizujących projekty finansowane w
drodze konkursów krajowych lub zagranicznych lub odbyła staże
naukowe w instytucjach naukowych, w tym zagranicznych, lub
prowadziła badania
naukowe lub
prace rozwojowe w uczelniach lub instytucjach naukowych, w tym
zagranicznych, 2) posiada stopień doktora habilitowanego w zakresie
sztuki oraz wybitne osiągnięcia artystyczne a także spełnia
wymaganie, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5. II. W wyjątkowych
przypadkach, uzasadnionych najwyższą jakością osiągnięć
naukowych albo artystycznych, tytuł profesora może być nadany
osobie posiadającej stopień doktora spełniającej wymagania, które
przedstawiłem wcześniej. III. Osiągnięcie, o którym mówiłem
przed chwilą, może stanowić zrealizowane oryginalne osiągnięcie
projektowe, konstrukcyjne, technologiczne lub artystyczne.
Szanowni
Państwo!
Z
tych oto ale nie tylko powodów, Pan Leszek Żebrowski o którym
mówimy nie posiada tytułu profesora i nie figuruje w Ogólnopolskim
Wykazie Osób, którym nadano tytuł profesora. Jednak należy
zważyć, że ten tytuł, po spełnieniu przez kandydata,
odpowiednich wymagań nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Być
może kiedyś stanie się tak, że Pan Prezydent nada tytuł Panu
Leszkowi Żebrowskiemu bez spełnienia jakichkolwiek warunków.
Precedens przecież już jest. Ułaskawienie Pana Mariusza
Kamińskiego czyli osoby, która nie była skazana prawomocnym
wyrokiem sądowym.* Inny z mówców zwrócił uwagę na kilka kwestii
tj. dlaczego Pan Jankiel Jakub Cukierman szef Sekcji Śledczej Urzędu
Bezpieczeństwa w Radomsku nie zajął się tą zbrodnią? Szanowni
Państwo! Pan Jankiel Jakub Cukierman został zastrzelony z rozkazu
(nie żadnego wyroku) Pana Stanisława Sojczyńskiego przez swoich
podkomendnych. Których? W relacjach są rozbieżności. Był
funkcjonariuszem Urzędu Bezpieczeństwa w Radomsku. W ówczesnym
czasie Powiat Radomszczański obejmował wiele gmin ale żadna z nich
nie była Przedborzem. Przedbórz był terytorialnie przypisany
Powiatowi Koneckiemu. Dlatego też właściwym do prowadzenia
postepowań w tego typu sprawach były organy śledcze Powiatu
Koneckiego. Dziś Komenda Powiatowa Policji w Radomsku też nie
prowadzi właściwej sobie działalności w Gminach: Fałków, Słupia
czy Radoszyce. Wtedy było podobnie. Wypadałoby ze zwykłej
przyzwoitości aby radny Rady Powiatu Radomszczańskiego wiedział
cokolwiek o historii swojego powiatu, a nie wygłaszał
kompromitujące go wywody. Wypadałoby aby choć pobieżnie znać
zmiany administracyjne choćby z niedalekiej przeszłości. Nie
wystarczy mówić co się wie ale wiedzieć co się mówi.
Dalej.
Ten sam dyskutant zarzucił inicjatorom uchwały, że zrównują
bandycki mord funkcjonowaniem obozu zagłady w Treblince i miał
pretensje, że nie wskazano innych obozów. A jakież to obozy
należało jeszcze wskazać. Chętnie bym się dowiedział. W uchwale
wskazano chronologię zdarzeń. Najpierw była Treblinka, ponieważ
tam wywieziono Żydów
z Przedborskiego getta. Później był
mord w Przedborzu, tych, którzy ocaleli. Nie wskazano
w uchwale
innych obozów ponieważ przedborskich Żydów wywieziono w konkretne
miejsce. Do Treblinki. Rzecz jasna skala zbrodni była inna. A
powody? Dla tych, którzy uważają, że podłożem był antysemityzm
– podobne. Dla tych, którzy uważają, że rabunkowy – inne.
Ta
sama osoba ubolewa, że projekt uchwały jest atakiem na Narodowe
Siły Zbrojne a mord Żydów w Przedborzu jest wykorzystany
politycznie. W dalszej części wystąpienia wskażę dokładnie o
jaką część Narodowych Sił Zbrojnych chodzi. O tę, w której
skład wchodzili mordercy mieszkańców Przedborza tj. Brygadę
Świętokrzyską Narodowych Sił Zbrojnych. Ale zwracam tylko uwagę
na fakt, że takie pretensje wygłasza osoba wyjątkowo zaangażowana
politycznie. Zaangażowana politycznie do tego stopnia, że w dniu 7
października 2018 roku przed wyborami samorządowymi potrafiła
znaleźć się w grupie osób przed Szpitalem Powiatowym w Radomsku,
na konferencji prasowej, podczas, której ogłoszono, że woda w
Szpitalu jest skażona bakterią coli. Niektórzy uczestnicy tego
żenującego widowiska politycznego, bez zgody dyrekcji weszli wtedy
na teren szpitala
z
baniakami wody, oczywiście w trosce o dobro pacjentów. Szanowni
Państwo! I to jest właśnie przykład politycznego wykorzystywania
nieszczęścia, a nie jest nią próba upamiętnianie ofiar zbrodni w
Przedborzu.O politycznym zachowaniu inicjatorów podjęcia uchwały w
sprawie zbrodni dokonanej przez ludzi z formacji kolaborującej z
Niemcami wypowiada się ktoś kto bez zmrużenia oka, innych obrzuca
obelgami: przypomnę tylko niektóre z opinii: „proponuje Pana
Pluteckiego, Panią Pokorę nazwać Patologią Obywatelską”, „Po
uchwaleniu Konstytucji 3-go Maja, zwolennicy ówczesnego porządku
prawnego zawiązali TARGOWICĘ, taki ówczesny KOD…. KODowiczanin
zawsze będzie zdrajcą narodu polskiego, nawet jak będzie uważał
się za nowoczesnego obrońcę demokracji i prawa”, „Andrzej
Plutecki wstępując do zbrodniczej PZPR, popierał wszystkie
zbrodnie na Polakach. Każdy kto akceptuje ten świadomy wybór
Pluteckiego, bierze jego hańbiący grzech akceptacji wszystkich
komunistycznych zbrodni”
Szanowni
Państwo! Na żart zakrawały stwierdzenia, że Narodowe Siły
Zbrojne w założeniach nie miały czystek etnicznych, nie brały
udziału w mordowaniu Żydów a nacjonalizm polski nie był
zbrodniczy. To było plucie w twarz ofiarom NSZ narodowości
Żydowskiej i ich rodzinom. Takie wybielanie zbrodniarzy przez
współczesnych ACE wybielaczy nie zastąpi obiektywnej prawdy
historycznej. Ruch narodowy w Polsce, podobnie jak Narodowe Siły
Zbrojne, niestety miał charakter antysemicki i miał w swoich
założeniach czystki etniczne. Ma też na swoim koncie zbrodnie na
Żydach. Kto tak twierdzi? Proszę bardzo.
Anna
Landau-Czajka – profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych.
Jest członkinią Rady Programowej Żydowskiego Instytutu
Historycznego i Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk.
Specjalizuje się w historii społecznej Polski XX wieku, ze
szczególnym uwzględnieniem społeczności żydowskiej.
W
„Przeglądzie Historycznym” nr 87/3 z 1996 roku została
opublikowana jej praca pt. „Koncepcja rozwiązania kwestii
żydowskiej w programach polskich stronnictw politycznych lat
1933-1939”. W pracy tej Pani profesor zwraca uwagę na jedno ze
środowisk nacjonalistycznych, tj. tzw. Obóz Narodowo-Radykalny
„FALANGA”, i „Zasady programu narodowo-radykalnego opracowane
przez Komitet Redakcyjny pod przewodnictwem Bolesława Piaseckiego, a
wydane drukiem w Warszawie, dnia 7 lutego 1937 roku. W punkcie 13
programu czytamy:
„Żydzi
z Polski będą usunięci, a majątki ich odebrane drogą ustaw.
Usunięcie Żydów z Polski będzie poprzedzone zwróceniem Narodowi
Polskiemu Jego dorobku przez całkowite wywłaszczenie Żydów.
Etapem pierwszym będzie bezwzględne odsunięcie żydostwa od życia
polskiego. Planowe i radykalne usunięcie Żydów z Polski – to
ostatni etap polityki w sprawie żydowskiej. Żydzi pozbawieni będą
praw publicznych, prawa udziału we wszelkich związkach społecznych,
prawa służby w armii polskiej. Będą pozbawieni prawa udziału w
przedsiębiorstwach polskich, prawa zatrudniania Polaków i prawa
pracy u Polaków. Szkoły polskie będą wolne od Żydów, polskie
życie kulturalne zostanie dla nich zamknięte. Zasady te umożliwią
Narodowi doczekania się, w sposób najmniej kosztowny, chwili
wysiedlenia Żydów z Polski.”
Paweł
Stachowiak – doktor habilitowany, profesor Uniwersytetu Adama
Mickiewicza w Poznaniu, adiunkt na Wydziale Nauk Politycznych i
Dziennikarstwa. Członek Klubu „Tygodnika Powszechnego”.
W
„Przewodniku Katolickim” nr 33/2019 opublikował artykuł pt.
„Brygada Świętokrzyska: bohaterowie czy kolaboranci? w którym
zamieścił cytaty z okupacyjnej, podziemnej prasy wydawanej przez
środowisko dawnego ONR, charakteryzujące stosunek tego nurtu do
Żydów.
„U Żydów straszliwie i nieuleczalna chora dusza
musiała i ciało zarazić. Poprzez krew idą zatrute właściwości
rasy żydowskiej z pokolenia w pokolenie. Krew to tak silna, że w
mieszanych małżeństwach nieraz w trzecim czy czwartym pokoleniu
wyłazi z mieszańca Żyd, równie groźny jak ten czystej krwi”
oraz „Możemy potępiać Niemców za ich bestialskie metody, ale
nie możemy zapomnieć o tym, że żydostwo było i będzie zawsze
elementem destrukcyjnym w naszym organizmie państwowym. Likwidacja
Żydów na ziemiach Polski ma wielkie znaczenie dla przyszłego
rozwoju, gdyż uwalnia nas od wielomilionowego pasożyta /…/ Niemcy
poważnie nam w tej kwestii pomogli.”
Szymon
Rudnicki – doktor habilitowany, profesor nauk humanistycznych, w
latach 1990-1993 Prodziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu
Warszawskiego. W „Więzi” z dnia 20 września 2017 roku
opublikował tekst pt. „Mogą żyć byle nie u nas…. Propaganda
NSZ wobec Żydów”. „Informator” NSZ stwierdzał, że „sprawa
żydowska wydaje się być w Europie zakończona przez likwidację
elementu żydowskiego” i dodawał: „ze zgrozą patrzymy na
zakończenie tego wiekowego procesu rozwojowego. Musimy jednak o
jednym pamiętać:, że tylko przez obce zupełne oddzielenie można
zabezpieczyć się przed jadem płynącym z obcego ciała”.
Znaczyło to: los Żydów jest straszny, ale spełnia się wiekowa
sprawiedliwość, szczególnie korzystna dla narodu
polskiego.
„Placówka” napisała. „Naród Polski nie chce
stosować żydowskiej zasady (oko
za oko,
ząb za ząb”) choć krocie żydów zasłużyły sobie na karę
najwyższą, Naród Polski chce tylko pozbyć się Żydów na zawsze
z Polski. Naród Polski nie pozwoli sobie wydrzeć jedynego plusu
jaki przyniosła klęska obecna, a jakim jest pozbycie się Żydów
(…) Mury getta zbudowane z cegieł runą zapewne, jeśli Żydzi nie
podejmą zbrojnego zamachu na nasz byt państwowy, z chwilą
załamania się Niemiec, lecz nie padną mury jakie wyrosły w
duszach Polaków. Rząd Polski powinien Żydom zapewnić ludzkie
traktowanie i bez gwałtu i krzywdy zorganizować odpływ ich z
Polski. Nie wolno traktować ich jak obywateli państwa polskiego i
nie wolno z nimi rozmawiać na temat współżycia w
Polsce”
„Szaniec” nr 28 z 17.07.1940 roku pisał: „polski
ruch narodowy i polski narodowy rząd świadomy tego zagadnienia ,
postarałby się w przyszłości dopilnować aby jak najwięcej Żydów
naszych przeniosłoby się z Polski do Palestyny, Syrii i Abisynii. A
gdy to nie wystarczy, w tejże Afryce i nawet niedaleko, są jeszcze
kolonie francuskie.”
Jeszcze w 1943 roku przestrzegano, by nie
zapomnieć o kwestii żydowskiej po wojnie, gdyż „nie wszyscy
Żydzi zostali przez Niemców zlikwidowani, zostało ich jeszcze
dostatecznie dużo, żeby w niezbyt długim czasie z powrotem
odzyskać swój stan posiadania i swoje wpływy (..) akcję
rozwiązania kwestii żydowskiej, zapoczątkowaną przez nas dawno
przed wojną (…) musimy konsekwentnie doprowadzić do końca.”
(Barykada z 3.03.1943 roku.
Mordercy z Przedborza to członkowie
Świętokrzyskiej Brygady Narodowych Sił Zbrojnych. Formacji, która
jawnie kolaborowała z Niemcami, która pod ich osłoną, ochroną i
przez nich prowiantowana uciekła do Niemiec przed nacierającym
frontem. O współpracy Narodowych Sił Zbrojnych z Niemcami świadczą
chociażby dokumenty znajdujące się w Archiwum Federalnym w
Koblencji, teczka nr 70 Polen/194. Świadczą również o mordowaniu
Żydów oraz o poglądach, które do tego pchały. Jeden ze
współpracowników Huberta Jury vel Herberta Junga vel Jerzego
Augustyniaka - szefa Akcji Specjalnej NSZ w okręgu radomskim,
później w BŚ NSZ, Toma – to pseudonim z NSZ, Georga wg.
kryptonimu nadanego mu przez Gestapo, członek Żandarmerii
Narodowych Sił Zbrojnych w Tomaszowie Maz. o nazwisku Wiktor
Marczyński , tak zwierzał się gestapowcom; „Jako nacjonaliści
polscy chcemy współdziałać z Niemcami , gdyż wiemy, że musimy
wspólnie z nimi walczyć z komunizmem. Chcielibyśmy mieć w Polsce
rząd narodowy, wolny od Żydów. Gdybyśmy otrzymali taki rząd
zaraz po zakończeniu kampanii wrześniowej, możliwe byłoby dobre
współdziałanie z Niemcami. Teraz jednak nam nacjonalistom, jest
bardzo trudno propagować takie współdziałanie, ponieważ nie ma
dziś żadnej rodziny polskiej, z której jedna, lub więcej osób
nie byłoby uwięzionych lub rozstrzelanych przez Niemców. Musimy
przeto współdziałanie z Niemcami prowadzić bardzo ostrożnie, aby
przeciwnikom w postaci komunistów i ZWZ, który przecież
współpracuje z Anglią, a tym samym z Rosją, nie dać możliwości
wykorzystania tego przeciwko nam w ich propagandzie.” Z bogatej
korespondencji znajdującej się w Koblencji, między Hubertem Jurą
-Tomem a gestapo wynika, że np. „(…) w jednym przypadku byłem
bliski likwidacji pewnej bandy żydowskiej (…) niestety
przeszkodziła mi żandarmeria i żołnierze Luftwafe”. W
meldunkach do Gestapo w Tomaszowie Maz. Tom – Georg występował
m.in. o zwolnienie przez Niemców, ludzi, którzy np. brali udział w
likwidacji Żydów cyt. z akt w Koblencji „Mieczysław Gil, Jan
Pluta i Raczyński brali bezpośredni udział w likwidacji 2 Żydów
w Adamowie i 2 w Krzyżanówce k. Gielniowa (….). Wierzymy, że Pan
aprobuje akcję likwidacji band żydowsko – komunistycznych i
pozwoli, aby trzej wyżej wymienieni mogli tę akcję kontynuować na
wolności.”
W
sprawi kolaboracji i zbrodni wypowiadają się autorytety naukowe i
znamienite osobistości życia publicznego. Znamienny jest tuList
otwarty potomków dowódców zgrupowań Armii Krajowej
„Ponury”-„Nurt” z dnia 3 sierpnia 2019 roku do Prezydenta RP
„….
Szanowny Panie Prezydencie,
ze
zdziwieniem i przykrością dowiadujemy się o objęciu przez Pana
swoim patronatem obchodów 75 rocznicy powstania Brygady
Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych. Oddział ten, który nie
podporządkował się akcji scaleniowej z Armią Krajową,
przyjąłtaktykę walki z komunistami. Pierwszymi ofiarami tej
taktyki byli jednak nie komuniści, a dwaj żołnierze Batalionów
Chłopskich, zabici już 16 sierpnia 1944 roku. 24 sierpnia żołnierze
Brygady zabili 2 AL.-owców i gajowego, żołnierza Armii Krajowej. W
kilku potyczkach zabito kilkudziesięciu partyzantów Armii Ludowej
oraz skoczków i partyzantów sowieckich. Grupę AL.-owców
przekazano w ręce Gestapo. Bowiem Brygada Świętokrzyska swoją
taktykę realizowała we współpracy z tą zbrodniczą nazistowską
policją.
Brygada
świętokrzyska miała też swojego oficera do zadań specjalnych,
Huberta Junga zwanego Hubertem Jurą o pseudonimie „Tom”. Był on
agentem radomskiego gestapo podobnie jak co najmniej dwóch innych
oficerów wywiadu Brygady: Wiktor Gostomski i Otmar Wawrzkowicz.
„Tom”
współpracował z komendantem radomskiego gestapo Paulem Fuchsem od
1943 roku przy likwidacji komunistów i „innych kryminalistów”.
Udało mu się ujść z życiem z zamachu, dokonanego po wydaniu nań
wyroku śmierci przez Wojskowy Sąd Specjalny. „Tom” i
Wawrzkowicz dokonali czystek w kierownictwie NSZ i zabili w
Częstochowie oficerów nieprzychylnych współpracy z hitlerowcami.
Był wśród nich dowódca NSZ, Stanisław Nakoniecznikoff-Klukowski
oraz mianowany przez niego nowy dowódca Brygady Świętokrzyskiej
Włodzimierz Żaba.
Wymieniamy
ledwie kilka brudnych akcji kolaborującej z nazistami
formacji.
Panie Prezydencie, Jesteśmy dziećmi oficerów Armii
Krajowej ze Zgrupowań Świętokrzyskich Armii Krajowej „Ponury”
– „Nurt”, którzy do partyzantki trafili z różnych stron ,
m.in. z ZWZ i z NOW. Nasi ojcowie walczyli z hitlerowcami, bo tak
pojmowali swój obowiązek wobec Ojczyzny. Niewyobrażalna była dla
nich jakakolwiek współpraca z okupantami. Rząd polski
w
Londynie był dla nich rządem Rzeczypospolitej. Odłam NSZ, który
stworzył Brygadę Świętokrzyską, legalnego rządu nie uznawał.
Nie
rozumiemy, jak można patronować rocznicy powołania kolaboranckiej
formacji zbrojnej, co oznacza aprobatę jej celów i metod walki….”
-
Maria Małgorzata Ciesielska, córka ppor.c.w. Bolesława
Ciesielskiego „Tarysa-II”
-TeresaPiwnik,
córka Józefa Piwnika „Topoli”, bratanka płk cc Jana Piwnika
„Donata” - „Ponurego”
- Piotr Rachtan, syn ppor. c.w.
Zdzisława Rachtana „Halnego”
- Czesława
Kaliszewska-Fandri, córka ppor. c.w. Zdzisława Rachtana „Halnego”
-
Joanna Świderska-Kita, córka mjr Mariana Świderskiego „Dzika”
-Rafał
Świderski, syn mjr. Mariana Świderskiego „Dzika”
Rafał
Wnuk – profesor doktor habilitowany, Katedra Historii i
Historiografii Europy Środkowo-Wschodniej i Wschodniej, Instytut
Historii, Wydział Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego im. Jana Pawła II w Lublinie. W latach 2000 – 2009
Naczelnik Wydziału Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej
Oddział w Lublinie.
„Powstałą
po rozłamie konspirację określa się mianem NSZ-ONR. Jej przywódcy
postanowili też pozbyć się głównych oponentów i wkrótce doszło
do skrytobójczych mordów oficerów, którzy przeszli do AK. (….)
Wbrew budowanemu dziś mitowi NSZ-ONR wcale nie bronił ciągłości
II RP, ale przeciwnie – robił wiele, by zniszczyć autorytet
legalnych władz, by na gruzach przedwojennego systemu zbudować
nacjonalistyczną monopartyjną dyktaturę. Stawianie znaku równości
między AK i NSZ-ONR jest manipulacją sugerującą, jakoby ta
ostatnia była częścią składową Państwa Podziemnego. Nie była.”
Wielowiejski
Andrzej, syn Zbigniewa, właściciela majątku Chełmo w obecnej
Gminie Masłowice – oficer 27 Pułku Piechoty Armii Krajowej ps.
„Wir”, działacz ZMW „Wici” (1945-1948), Klubów Inteligencji
Katolickiej. Członek Komisji Ekspertów Międzyzakładowego Komitetu
Strajkowego podczas strajków w sierpniu 1980 roku. Od sierpnia 1981
roku pełnił funkcję Kierownika Ekspertów NSZZ „Solidarność”,
w latach 1981-1985 zasiadał w Prymasowskiej Radzie Społecznej,
Wicemarszałek Senatu I Kadencji, Poseł na Sejm RP, Poseł do
Parlamentu Europejskiego.„Jako bardzo młody podchorąży Armii
Krajowej spędziłem w końcu grudnia 1944 roku kilka dni w domu
mojego wuja Jana Jaskłowskiego w Stobiecku pod Radomskiem, gdzie
właśnie kwaterowała Brygada Świętokrzyska. Poznałem wtedy i
rozmawiałem z wieloma oficerami /rtm. „Lubicz”, i por. „Żbik”
znany w naszych stronach partyzant NSZ/ i żołnierzami Brygady. Było
oczywiste, że mieli oni jakieś porozumienie z Niemcami. (….)
Istotne natomiast było to co Brygada Świętokrzyska robiła na
terenie kielecczyzny i sąsiednich powiatów. Wspomniani oficerowie i
żołnierze z dumą opowiadali mi o swych przerażających wyczynach
czyli zabijaniu nie tylko sowieckich partyzantów i jeńców
sowieckich, ale również szczycili się listami setek zabitych
Polaków i to nie tylko z AL., ale także z BCH i AK, a także
działaczy ludowych i pepeesowskich. Ze szczególną satysfakcją
odnotowywali likwidowanie ukrywających się Żydów. Brygada słynęła
również z rabowania zajmowanych wsi. Z naszym obwodem AK dowodzonym
przez ppłk „Korsaka” Polkowskiego stosunki były bardzo złe.”
Andrzej
Friszke – profesor nauk humanistycznych, były redaktor działu
historycznego „Tygodnika Solidarność”. W latach 1999-2006 był
członkiem Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej. W Londynie
prowadził badania nad dziejami rządu polskiego i podziemia w czasie
II wojny światowej.W rozmowie z Dorotą Wysocką-Schnepf tak
wypowiada się o Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ:
„.. Gdy
więźniowie Dachau czekali na egzekucję, Brygada Świętokrzyska
piła szampana z oficerami Gestapo. Mój ojciec wtedy siedział w
Dachau. To były ostatnie chwile przed wejściem amerykanów. Niemcy
szykowali się do likwidacji więźniów…”
Bohdan
Piętka. Publicysta. Osoby podejrzane o działalność lewicową lub
pochodzenie żydowskie były umieszczane przez kontrwywiad NSZ-ONR na
listach proskrypcyjnych. W kwietniu 1944 roku na jednej z takich list
znaleźli się m.in. Irena Sendlerowa – należąca do najbardziej
zasłużonych w akcji ratowania dzieci żydowskich oraz Aleksander
Kamiński – redaktor naczelny „Biuletynu Informacyjnego”
Komendy Głównej AK i autor „Kamieni na szaniec”.
*
„historia magistra vitae est” – historia jest nauczycielką
życia. Przynajmniej tak powinno być. Każdy może widzieć historię
po swojemu. Każdy może wyciągać wnioski z przeszłości. Ważne
aby z jej ocen wynikało coś dobrego. Natomiast takie podejście do
zdarzeń z przeszłości, które nie prowadzi do konstruktywnych
przemyśleń i wniosków na przyszłość, może skutkować powrotem
do złych praktyk z przeszłości. Pochwała zła, wybielanie
złoczyńców, przeinaczanie oczywistych faktów, nie nazywanie
rzeczy po imieniu, prowadzi do tego co nazywamy powtórką z
historii. W Radomsku, mieście tak tragicznie doświadczonym podczas
ostatniej wojny miały niedawno miejsce zdarzenia, które wielu
ludziom poprzednich pokoleń nie mieściło się to w głowie. A
jednak. Otóż
*6
sierpnia 2013 roku – ujawniony został na parkanie Cmentarza
Żydowskiego w Radomsku napis „JUDE RAUS”, czyli „Żydzi
wynoście się”. Prowadzone było postępowanie przygotowawcze,
które nie doprowadziło do ujawnienia sprawców,
*5 września
2013 roku – w Miejskim Domu Kultury odbyło się spotkanie z Panem
Leszkiem Żebrowskim, którego jednym z organizatorów był Pan
Szymon Zyberyng. Podczas spotkania prezentowane było rasistowskie
hasło. Jeden z uczestników został za to skazany przez Sąd,
*
z 9/10 stycznia 2014 roku – na szkole w dzielnicy Stobiecko
Miejskie dwaj sprawcy namalowali swastyki – symbole nazistowskie.
Zostali ustaleni i skazani „za propagowanie ustroju
faszystowskiego”,
*17
października 2015 roku - w Radomsku zorganizowany został „Marsz
przeciwko imigrantom”,
*19
listopada 2017 roku – w Radomsku zorganizowano „Marsz przeciwko
Ukraińcom”
*29
maja 2018 roku – na jednym z portali społecznościowych ujawniono
wpis poniżający grupę ludności ze względu na jej przynależność
narodową oraz nawołujący do nienawiści na tle różnic
narodowościowych. Sprawca został ustalony. Był to inny uczestnik
spotkania z Panem Leszkiem Żebrowskim, zorganizowanego przez Pana
Szymona Zyberynga.
Szanowni
Państwo!
Zbrodni w Przedborzu dokonała grupa Narodowych Sił
Zbrojnych. Tego faktu nie jest w stanie zmienić nic i nikt. W
projekcie uchwały sprawcy zostali określeni tak właśnie. Nie
użyto wobec nich nazwy „oddział” co sugerowałoby że byli
żołnierzami – nie byli. Nie zostali nazwani „żołnierzami”,
ponieważ żołnierze tak się nie zachowują. Nie byli częścią
składową polskiego państwa podziemnego. Nie mieli prawa wydawać
więc wyroków w jego imieniu. Nie przysługiwały im uprawnienia do
stosowania polskich kodeksów: wojskowego, karnego czy jakiegokolwiek
innego . Takie prawo przysługiwało polskiemu sądownictwu
specjalnemu. Ich czyny były zabójstwami. Należeli, w znakomitej
części do Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych –
formacji kolaboranckiej. Dość powiedzieć, że Rząd
Rzeczypospolitej na uchodźctwie w Londynie odmówił członkom BŚ
NSZ nadania statusu kombatantów. W tragicznym czasie masakry
przedborskiej żaden z nich nie był funkcjonariuszem Milicji
Obywatelskiej ani Urzędu Bezpieczeństwa. Niektórzy byli
dezerterami z tych farmacji i już nie byli, inni jeszcze nie byli, a
pozostali jeszcze nie byli tajnymi współpracownikami. Każdemu kto
przeinacza fakty, usprawiedliwia zbrodnie dokonane przez Narodowe
Siły Zbrojne na Żydach dedykuję list Michaela Schudricha –
Naczelnego Rabina Polski do Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Andrzeja Dudy: „Odsyłam Panu otrzymane zaproszenie na uroczystości
pod patronatem Narodowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Andrzeja Dudy, z okazji 75 rocznicy powołania Brygady
Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych. (…) Zorganizowanie
tych uroczystości znieważa wszystkich obywateli Polski poległych w
walce z Niemcami (…)Zaproszenie mnie do wzięcia udziału w nich
traktuję jako osobistą zniewagę. Szalom”.
Szanowni
Państwo. Mordercy mieszkańców Przedborza byli z Brygady
Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych.
Arkadiusz
Ciach
