Coś nowego w moich archiwach, oprócz rękopisów Doroty Chróścielewskiej, znalazłem rękopisy Jerzego Zielińskiego, obie postacie są związane z Łodzią.
Myślę, ze zainteresuje Czytelnika kilka z wierszy, które mam zamiar zamieścić. Bardzo ładnie wydrukowane z dedykacją i autografem pisarza. Niestety, nie znalazłem nic na temat Pana Jerzego, może ktoś, coś? (możliwość sprzedaży).
Zamiast wstępu
Zeszyt wierszy, myśl stara, gdy weźmiesz do ręki,
Uśmiech Ci pogardliwy wypełznie na twarzy,
Śmiech wewnętrzny Ci zgłuszy żywszych strun oddźwięki.
Pomyślisz: ,,jeszcze jeden manjak marzy". ---
Przeczytaj jednak - znajdziesz tu okruchy duszy
Gorącej, co się w świata konwenansach tłucze. ---
I niejedna Ci zwrotka żywszy nerw poruszy,
I niejedna sentencja serce Ci opłucze. ---
Pieśń ma, to jak melodja z ludzkich nerw zawita;,
To wlecze się, jak czarna nuda w życiu szale,
To drga bólem serdecznym, to w uśmiechu skryta-
Za niedościgłem szczęściem próżne żale. ---
Poznasz w niej niecodzienne uczucia przejawy...
- W cichej zadumie, skrycie wiersze moje piszę,
Kiedy duszę osnuje świata mrok szarawy,
Lub gdy żywsze uczucie zmysły rozkołysze.---
A gdy pieśń ma w sentyment serce Ci owinie,
Gdy w niej skrę ducha znajdziesz - nie fałszywe blaski,
Droższą będzie w podzięce łza, co z ócz Twych spłynie,
Niż huczne, a nieszczere ze świata oklaski. ---
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz