Karpin - Kurowice - Minister Czechowski - Napad - Dziennik Łódzki - 1946

 

Postać byłego ministra komunistycznego jest mi znana z rozmów ze starszymi mieszkańcami Karpina. Mieli o nim jak najlepsze zdanie, był uczynny, miał piękną żonę, co za tym idzie, także problemy. Mieszkał po zakończeniu wojny w starym młynie wodnym w Karpinie, po którym nie ma obecnie śladu...Następna znana postać jaką ostatnio prezentuję na blogu

Dziennik Łódzki. 1946-08-02 R. 2 nr 210

                       ZUCHWAŁY NAPAD BANDYTÓW NA WIEŚ KARPIN.

                            Storturowano i ograbiono b. min. Czechowskiego - 

                        Ofiarą bandytów padła również miejscowa spółdzielnia.

    Wszyscy podróżujący szosą, w kierunku Tomaszowa, przypominają sobie dobrze na 22 kilometrze od Łodzi wieś Kurowice z widocznym z daleka dużym kościołem, znajdującym się miejscu, gdzie szosa skręca ku południowi. W odległości paruset metrów od tej ruchliwej szosy leży wieś karpin, w której wczoraj wieczorem grasowali zuchwali bandyci.

    Około godz. 21-ej 4 bandytów wtargnęło do zagrody ob. czechowskiego, byłego ministra pierwszego rządu ludowego. Ofiarę napadu pobito kolbami automatów i skopano.

    Dom ogólnie szanowanego wśród miejscowej ludności obywatela Czechowskiego został ogołocony ze wszystkiego: z garderoby, bielizny, żywności. Zabrano również pościel, a nawet pończoszki dziecka.

    Zagrabione rzeczy bandyci załadowali na oczekujący wóz, zagrozili ob. Czechowskiemu śmiercią, jeśli w ciągu tygodnia nie złoży na umówionym miejscu okupu w wys. 60.000 złotych, po czym zniknęli w ciemnościach.

    Nad ranem przekonano się, że ta sama szajka ograbiła również spółdzielnię oraz miejscowego piekarza i rzeźnika.

    Zaalarmowane posterunki milicji obywatelskiej wszczęły natychmiast pościg, który naprowadził już na ślady bandytów.

Życiorys na Wikipedia

Jan Czechowski (ur. 16 maja 1894 w Babach, zm. 14 grudnia 1972 w Łodzi) – polski polityk i działacz ruchu ludowego.

Po ukończeniu w 1918 Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Łodzi powrócił do rodzinnej wsi i prowadził gospodarstwo rolne. Od 1917 członek PSL „Wyzwolenie” w Królestwie Polskim, należał do głównych organizatorów partii. Od 1931 działacz Stronnictwa Ludowego, a także Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” w powiecie piotrkowskim. W latach 1918–1928 członek wydziału sejmiku powiatowego w Piotrkowie.

Podczas okupacji niemieckiej członek Stronnictwa Ludowego „Roch”. W 1944 wstąpił do współpracującego z PPR Stronnictwa Ludowego „Wola Ludu”, został członkiem Zarządu Głównego tego ugrupowania. Organizował rady narodowe, współpracował z PPR. W czerwcu 1944 wyjechał do Moskwy, reprezentując SL „Wola Ludu”, brał udział w rozmowach w sprawie utworzenia PKWN.

Od 21 lipca 1944 do 31 grudnia 1944 był kierownikiem resortu sprawiedliwości PKWN. Od 18 września do 25 listopada 1944 skarbnik Tymczasowego Zarządu Głównego Stronnictwa Ludowego (satelickiego wobec Polskiej Partii Robotniczej), od 25 listopada 1944 do 26 marca 1945 wiceprezes Zarządu Głównego SL. Następnie prezes Powiatowego Zarządu SL w Łodzi i członek Wojewódzkiego Zarządu SL, Rady Naczelnej oraz zastępca członka Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL.

W latach 1944–1947 był posłem do KRN. Uchwałą Prezydium KRN z 3 stycznia 1945 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. Odznaczony również Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.