W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Będków.
Wg tablicy informacyjnej w kościele parafialnym, nazwa miejscowości pochodzi z XII w. od przydomka rycerza, zwanego Bandem (band – obręcz żelazna), toteż początkowo pisano ją "Bandków". Od pierwszych lat XV w. do 1652 Będków był w posiadaniu rodziny Wspinków (zob. Wittyg, Pieczęcie miast s.12). Dekretem z 1462 król Kazimierz Jagiellończyk podniósł wieś Będków do rangi miasta. Wówczas powstał również murowany kościół w stylu późnogotyckim, ufundowany przez Piotra Spinka, dziekana kieleckiego.
W 1759 miejscowość została nabyta przez Jana Dębowskiego, biskupa sufragana w Kamieńcu Podolskim, który miał w Będkowie prywatną rezydencję. Dostojnik ten położył znaczne zasługi dla unowocześnienia i gospodarczego rozwoju Będkowa. Wydany w okresie zaborów dekret z 4 lutego 1870 zamienił miasto Będków w osadę.*
 |
| Pocztówka ze zbiorów kol. Grzegorza Węglarskiego z Krakowa. |
Będków, moja ukochana Wolbórka, miejsca do których wracam,z rozrzewnieniem, ciepłem, nostalgią i zarazem smutkiem. Tutaj urodziła 27 marca 1926 roku, się moja mam Jadwiga Pachniewicz. Jej rodzice, Stanisława i Wojciech Pachniewicz, mieli jeszcze trójkę dzieci. Leokadie, Janine i Wacława. Trudno w kilku zdaniach opisać Będków, moją rodzinę na przestrzeni 60 lat ostatnich, od połowy lat 50 ubiegłego wieku do chwili obecnej.
Postaram się moje wspomnienia zamieszczać w następnych odcinkach.
* pl.wikipedia.org/wiki/Będków_(powiat_tomaszowski)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz