Renate Weiß - Wspomnienia - Bukowiec - Königsbach - cz.9

 

Sebastian, pytasz, czym różni się dzisiejsza emigracja i imigracja w tamtych czasach?

    Z pewnością istnieje wiele różnic. Wtedy, jak i teraz, istniały i istnieją ekonomiczne i polityczne przyczyny egzystencjalne. Istnieją więc podobieństwa. Stała imigracja do Niemiec nie jest dziś pożądana. W tym czasie emigracja też była częściowo niepożądana przez książąt, ponieważ oznaczała również, że majątek wypływał z kraju. Siła robocza (prawdopodobnie chodzi o Turków), którzy zostali przywiezieni do kraju przez intensywną reklamę w latach sześćdziesiątych, powinni dziś wyjechać, po urodzeniu się drugiego i trzeciego pokolenia. Moi dziadkowie zostali wysiedleni, dzisiaj powinni wrócić do swojego kraju. Postępowanie z takimi ludźmi jest często nieludzkie.

Babciu, jak wyglądały te zmiany w twojej nowej ojczyźnie?

    Wiele z tego, co wam teraz powiem, będzie ogólnie znane z lekcji historii.
Był to czas powstawania państw narodowych, a największe i najpotężniejsze kraje chciały uzyskać dużą porcję ciasta. Prusy, Austria i Rosja często ponownie walczyły ze sobą, na przykład gdy Napoleon chciał podbić Europę.
    Należy poruszyć tylko te wydarzenia, które bezpośrednio wpłynęły na obszar łódzki. Z tego jednak wynika, że główne zmiany społeczne lub wydarzenia zawsze wpływają na jednostkę.

    Trzeci podział Polski miał miejsce w 1795 r. Dzięki temu Polska zniknęła z mapy jako niepodległe państwo. W latach 1795–1918 Polska została wymazana jako suwerenne państwo.
Obszar wokół Łodzi początkowo należał do Prus.

    Chciałabym przedstawić ogólny zarys tego, jak to się stało.
Podziały te w Polsce poprzedziły wojny śląskie w pierwszej połowie XVIII wieku. Prusowie pod Fryderykiem II zabrali duże części Śląska Habsburgom pod dowództwem Marii Teresy. Niemal cała Europa była zaangażowana w te konflikty austro-pruskie. Problemem był podział Europy. Wreszcie Prusy i Habsburgowie byli w tym czasie głównymi potęgami, pruskimi sojusznikami byli Saksonia, Rosja, Francja, Szwecja, a duża część książąt niemieckich była po stronie Habsburgów. W 1762 roku, po śmierci Carycy Elżbiety, Rosja opuściła sojusz antyfryzyjski. To była porażka Austrii w wojnie siedmioletniej. „Pokój Hubertusburga z 15 lutego 1763 roku przywrócił status quo. Śląsk pozostał pruski w granicach z 1756 r.”

    Po dziesięcioleciach wojen o Śląsk, region ten należał do Prus przez 200 lat. Był to uspokajający czas dla tego obszaru, co wiązało się także z sukcesem gospodarczym.

    Jak już powiedziałam, pruskie pragnienie parcia na wschód trwało po zdobyciu Śląska i z większym skutkiem zakończyło się podziałem Polski na Rosję, Austrię i Prusy. Stan ten istniał w przybliżeniu, jak powiedziałam do 1914/1918 roku.

    Jednak w związku z wojnami napoleońskimi kraj został ponownie podzielony między główne mocarstwa, które były również ważne dla kolonistów w Bukowcu. Po pokoju w Tilsicie w 1807 roku, Prusy musiały opuścić te tereny. Polskie Legiony walczyły po stronie Napoleona o wyzwolenie Polski. Za nimi podążały wojska rosyjskie i pruskie od Moskwy po Lipsk. W bitwie narodów pod Lipskiem w 1813 roku, zostali oni zmiażdżeni. W okolicach Großgörschen pod Lipskiem, naszym drugim domem po 1950 r., toczyły się walki między armią pruską i napoleońską, co przyczyniło się do podjęcia decyzji rozmów w Lipsku. Wiedeński Kongres Pokoju 1814/1815 roku, nie poparł Polski w jej dążeniach do uzyskania niepodległości. Przeciwnie, podział Polski między trzema mocarstwami został teraz „zreorganizowany”. Tereny wokół Łodzi były również terenem bitwy podczas I wojny światowej. Ten czas był określany jako tymczasowy niemiecki. Od 6 grudnia 1914 r. do listopada 1918 roku, Łódź była okupowana przez wojska niemieckie. Warszawa została przejęta przez Niemców w sierpniu 1915 r. W listopadzie i grudniu 1914 roku, walczyły bezpośrednio w Königsbach / Bukowcu i w Grünbergu (Zielona Góra) armie Niemiec i Rosji.
Dowódcą był pruski generał Litzmann, który walczył z armią rosyjską w bitewnym kotle i w tej bitwie pokonał Rosjan. W późniejszym czasie popierał także Hitlera. Dlatego z wdzięczności przemianowano Łódź na Litzmannstadt (1939-45).