czwartek, 8 grudnia 2022

Borowa Wilhelmswalde - Historia powstania wsi - Akt nadania ziemi - Freie Presse - 1938 - cz.2

       Badrzo ciężki materiał do tłumaczenia, przepraszam za nieścisłości ...                                                                

                                                                      §.1

Królewska Izba Wojny i Domen przyznała koloniście Johannowi Mitterstädtowi dzierżawę Zwenhufner, oznaczoną nr 23 w Kolonii Borowa., która według mapy cedrowej, jest pomiędzy 22 i 24 numerem, z drogą prowadzącą przez kolonię i z granicą Gałkowskiego Lasu, a według rejestru geodezyjnego wynosi 60 łanów 90 prętów - napisano: sześćdziesiąt łanów i 90 prętów, w prawowitą trwałą i nieodwołalną dziedziczną dzierżawę od dnia 1 grudnia 1800 roku, słownie: tysiąc osiemset, pod warunkiem, że tenże będzie korzystał z tej nieruchomości według najlepszej swojej wiedzy i rozeznania, zgodnie z prawdziwym typem i zwyczajem dziedzicznej własności czynszowej, także za zgodą Izby Królewskiej. Izba może przenieść swoje prawa do gruntu i dzierżawy na inne osoby w drodze kupna, ale może nimi swobodnie dysponować w każdy inny sposób; wszystko to jednak z zastrzeżeniem warunków opisanych i określonych bardziej szczegółowo poniżej.

                                                                         §.2

Dzierżawca dziedziczny winien zatem z całą sumiennością i starannością dążyć do odzyskania wyżej opisanej nieruchomości, która została mu już tymczasowo przyznana, a która zostanie formalnie przekazana przez sąd przed oddaniem obecnego kontraktu dzierżawy dziedzicznej, tak aby była ona całkowicie uprawiona najpóźniej do dnia 1 grudnia 1809 roku, słownie: tysiąc osiemset dziewięć.

                                                                         §.3

wznosić na wydzierżawionym mu gruncie budynki mieszkalne i gospodarcze, zgodnie z instrukcjami Izby Królewskiej, w szczególności wybudować dobry fundament pod podkłady, wznieść komin bądź z kamienia palonego, bądź z cegły powietrznej, a także ustawić budynek frontem do drogi. Nawiasem mówiąc, zagroda musi być zbudowana dokładnie w miejscu oznaczonym w geodezji jako teren budowy.

                                                                         §.4

Drewno potrzebne do budowy będzie dostarczane nieodpłatnie z lasu w Łaznowie, o ile nie znajduje się na wyznaczonym terenie. Dotyczy to jednak tylko pierwszej budowy; darmowe drewno nie będzie dawane na nowe budynki lub naprawy w przyszłości; to raczej właściciel terenu decyduje, jakie drewno jest dostępne na potrzeby kolonii według jego uznania. Podobnie jest z drewnem opałowym, które w sezonie wolnym od pracy jest dostępne ponad potrzeby kolonii.

                                                                         §.5

Za wypełnienie wszystkich tych zobowiązań dzierżawca otrzyma dziewięć wolnych lat, z zastrzeżeniem klauzuli 9, począwszy od 1 grudnia 1800 roku (tysiąc osiemset), w taki sposób, że wygasną one 1 grudnia 1809 roku (tysiąc osiemset osiem)

                                                                         §. 6

W czasie tych wolnych lat dzierżawca będzie całkowicie zwolniony od wszelkich rzeczywistych obowiązków i obciążeń, z wyjątkiem tych wymienionych w poprzednim rozdziale. Jeżeli jednak w tym terminie nie dopełni wymienionych obowiązków, nie uprawia ziemi ani nie wzniesie i nie ukończy budynków zgodnie z przepisami, Izba Królewska będzie uprawniona nie tylko do uznania, że utracił on swój udział dziedziczny i dziedziczne prawa dzierżawy bez żadnych fars proceduralnych i do natychmiastowego odebrania mu nieruchomości, ale także do pociągnięcia go do odpowiedzialności za szkody wynikłe ze zwłoki w uprawie. Także

                                                                          §. 7

Jeśli jednak dzierżawca tego nie uczyni, Izba Królewska będzie upoważniona do natychmiastowego odebrania dzierżawy i zadysponowania nią w inny sposób, bez uwzględnienia, czy dzierżawca wydał już więcej na dzierżawę. Przegrywa on koszty, które poniósł w ramach kary za wykroczenie jednocześnie z utratą dzierżawy

                                                                           §. 8        

Po upływie lat wolnych, dzierżawca obowiązany jest płacić Królewskiej Komorze Wojennej i Domowej, albo tej władzy lub skarbowi, który poleci otrzymać, roczny kanon ziemi, która może być użytkowana. Składa się na to wartość dziewięciu berlińskich buszli żyta, przy czym buszel obliczany jest według dnia komornego na 16 ggr, a więc w sześciu talarach - gggr - den; za kopyto magdeburskie lub 4 ggr. 9 3/5 den; za jeden taki akr.

Jeżeli teraz dziedziczny dzierżawca, stosownie do wielkości swego gospodarstwa opisanego powyżej, posiada 60 arów 90 rutew i po odjęciu placu budowlanego, który nie jest oprocentowany i zawiera 90 rutew (Rute albo Ruthe) pruski albo reński = 4 kroki = 12 stóp = 3,766 m), a więc posiada ogólnie 60 arów oprocentowanego gruntu, to Kanon wynosi 12 Rthlt. - ggr - słownie 12 Talarów - które leasingobiorca otrzyma w dwóch ratach, 

1 czerwca.. 



                                                                          §.1

Die Königliche Kriegs- und Domänenkammer hat dem Kolonisten Johann Mitterstädt das Stablissement Zwenhufner, bezeichnet mit Nr. 23 in der Kolonie Borowa, zugesprochen..., die nach der Zedernkarte zwischen 22 und 24 liegt, mit einer Straße, die durch die Kolonie führt, und mit der Grenze des Waldes von Galkov, und nach dem Register des Landvermessers 60 ³ans 90 prêts - geschrieben: sechzig ³ans und 90 prêts, in ein rechtmäßiges dauerhaftes und unwiderrufliches Erbpachtverhältnis ab 1. Dezember 1800, ver: eintausendachthundert, unter der Bedingung, dass er das besagte Grundstück nach bestem Wissen und Gewissen und nach der wahren Art und Sitte des Erbpachtgrundstücks nutzt, auch mit Zustimmung des Königshauses. Die Kammer kann ihre Rechte an den Grundstücken und den Pachtverträgen durch Kauf auf andere übertragen, aber auch auf jede andere Art und Weise frei darüber verfügen, allerdings nur unter den nachfolgend beschriebenen und näher erläuterten Bedingungen.


                                                                         §.2

Der Erbpächter soll sich daher mit Fleiß und Gewissenhaftigkeit bemühen, das oben beschriebene Eigentum, das ihm bereits vorläufig zugestanden wurde und das vor der Rückgabe der jetzigen Erbpacht vom Gericht förmlich übertragen wird, zurückzufordern, so dass er spätestens am 1. Dezember 1809, in Worten: eintausend achthundert neun, voll berechtigt sein wird.


                                                                         §.3

auf dem ihm verpachteten Land Wohn- und Wirtschaftsgebäude nach den Anweisungen des Königshauses zu errichten, insbesondere ein gutes Fundament für das Fundament zu bauen, einen Schornstein entweder aus gebranntem Stein oder aus Luftziegeln zu errichten und das Gebäude zur Straße hin zu stellen. Das Gehöft muss übrigens genau an der Stelle errichtet werden, die in der Vermessung als Bauplatz ausgewiesen ist.


                                                                         §.4

Das für den Bau benötigte Holz wird kostenlos aus dem Wald in Laznovo geliefert, sofern es sich nicht in dem ausgewiesenen Gebiet befindet. Dies gilt jedoch nur für den ersten Bau; für künftige Neubauten oder Reparaturen wird kein kostenloses Holz zur Verfügung gestellt; vielmehr liegt es im Ermessen des Grundeigentümers zu entscheiden, welches Holz für die Kolonie zur Verfügung steht. Das Gleiche gilt für Brennholz, das über den Bedarf der Kolonie in der freien Zeit hinaus zur Verfügung steht.


                                                                         §.5

Für die Erfüllung all dieser Verpflichtungen erhält der Pächter vorbehaltlich der Klausel 9 neun freie Jahre, die am 1. Dezember 1800 (eintausendachthundert) beginnen und am 1. Dezember 1809 (eintausend acht hundert acht) enden.


                                                                         §. 6

Während dieser Freijahre ist der Pächter von allen tatsächlichen Verpflichtungen und Lasten, mit Ausnahme der im vorstehenden Abschnitt genannten, vollständig befreit. Kommt er jedoch den genannten Verpflichtungen nicht innerhalb dieser Frist nach, bewirtschaftet er das Land nicht oder errichtet und vollendet er die Gebäude nicht vorschriftsmäßig, so ist das Königshaus berechtigt, nicht nur zu erklären, dass er seinen Erbteil und seine Erbpachtrechte ohne jede Verfahrensfarce verwirkt hat, und ihm den Besitz sofort zu entziehen, sondern ihn auch für den aus der Verzögerung der Bewirtschaftung resultierenden Schaden haftbar zu machen. Auch


                                                                          §. 7


Unterlässt der Mieter dies jedoch, ist das Königshaus berechtigt, den Mietvertrag sofort zurückzunehmen und anderweitig darüber zu verfügen, ohne Rücksicht darauf, ob der Mieter bereits mehr für den Mietvertrag ausgegeben hat. Er verliert die Kosten, die ihm als Strafe für die Zuwiderhandlung entstanden sind, gleichzeitig mit dem Verlust des Mietvertrags.


                                                                           §. 8        

Nach Ablauf der Freijahre ist der Pächter verpflichtet, an die Königliche Kriegs- und Hausratskammer oder an die von ihr beauftragte Behörde oder Kasse einen jährlichen Kanon der nutzbaren Flächen zu zahlen. Dieser besteht aus dem Wert von neun Berliner Scheffeln Roggen, wobei ein Scheffel nach dem Kammertag zu 16 ggr, also in sechs Thalern - gggr - den berechnet wird; für eine Magdeburger Hufe oder 4 ggr. 9 3/5 den; für einen solchen Acre.

Wenn nun der Erbpächter nach der oben beschriebenen Größe seines Betriebes 60 Morgen von 90 Ruthen besitzt und nach Abzug des Bauhofes, der nicht zinstragend ist und 90 Ruthen (Rute oder Ruthe) preußisch oder rheinisch = 4 Schritte = 12 Fuß = 3,766 m) enthält, also 60 Morgen zinstragendes Land im allgemeinen besitzt, so beträgt der Kanon 12 Rthlt. - ggr - in Worten 12 Taler - die der Mieter in zwei Raten erhält, 

1. Juni. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz