Materiał na temat Bitwy o Brzeziny czy też Bitwy o Łódź 1914 roku w Der Heimatbote w 50 rocznicę tej pamiętnej bitwy jest bardzo obszerny. Zabierałem się długo do przetłumaczenia tego materiału, ale zawsze brakowało czasu. Teraz, czas zimowy sprzyja siedzeniu przed komputerem, i tłumaczeniu tego co jest dla mnie bardzo bliskie. Mieszkam w Bukowcu, mam wielu Przyjaciół mieszkających w obrębie tej wielkiej bitwy, zarazem wszyscy są znawcami tematu. Niech to będzie malutki "prezent świąteczny" dla nich. Być może w tym materiale znajdą coś ciekawego!
50 lat temu na terenie naszej ojczyzny rozegrała się jedna z najbardziej zaciętych bitew I wojny światowej, która trwała kilka tygodni, a szansa na zwycięstwo raz była po jednej, raz po drugiej stronie, aż w końcu 6 grudnia 1914 r. zwyciężyli Niemcy i wkroczyli do Łodzi, która już wtedy liczyła pół miliona mieszkańców.
Rosyjski atak na Niemcy, zaplanowany przez głównodowodzącego Mikołaja Mikołajewicza i oczekiwany przez Francję i Anglię, został udaremniony. Gdyby w listopadzie 1914 r. nie udało się przełamać otoczonych już wojsk niemieckich w Brzezinach i gdyby zniszczono grupę armii Scheffera, między Strykowem a najbliższą pozycją niemiecką na północny zachód od Łowicza powstałaby 40-kilometrowa luka, której zamknięcie 24 listopada nie byłoby możliwe bez udziału ani jednego niemieckiego żołnierza. Porażka byłaby wtedy prawdopodobnym losem 9. armii rozmieszczonej w Polsce, a rosyjska „walec parowy” mógłby już wtedy bez przeszkód przetoczyć się przez granice do Śląska i Poznania!
Strategia Hindenburga okazała się genialnym posunięciem i została skutecznie wsparta przez sojuszników austro-węgierskich, którzy częścią swoich sił jednocześnie przystąpili do ataku, a drugą częścią próbowali powstrzymać przeważające siły rosyjskie przed marszem na północ. Bitwa pod Łodzią nie zakończyła się wprawdzie zniszczeniem przeciwnika, pomimo 78 000 jeńców, jednak Niemcy pozostały silniejsze i zwycięskie w trwających tygodnie ciężkich walkach.
Niemymi świadkami dni listopada i grudnia 1914 roku są do dziś cmentarze wojskowe w okolicy Łodzi, a przede wszystkim Gräberberg koło Rzgowa. Pierwotnie groby żołnierzy były rozrzucone w dużych ilościach na rozległym polu bitwy, ale wierna koleżeńskość zgromadziła dzielnych poległych, przyjaciół i wrogów, i zjednoczyła ich we wspólnych miejscach spoczynku. Było to ponad 39 000 dzielnych mężczyzn, Niemców i Rosjan, którzy stracili życie w ciężkich walkach 50 lat temu. Na szczęście zdecydowana większość poległych niemieckich bohaterów została zidentyfikowana, a mianowicie 9554. Cmentarze honorowe częściowo nadal istnieją.
Prezentujemy tutaj zdjęcie cmentarza honorowego w Malczewie, około 5 km od Brzezin. Ograniczona ilość miejsca nie pozwala na bardziej szczegółowe przedstawienie bitwy o Łódź, ale trzy fragmenty mogą dać wyobrażenie o jej intensywności.
Der Artikel über die Schlacht bei Brzeziny bzw. die Schlacht bei Łódź 1914 im Der Heimatbote zum 50. Jahrestag dieser denkwürdigen Schlacht ist sehr umfangreich. Ich habe lange gebraucht, um mich an die Übersetzung dieses Artikels zu machen, aber mir fehlte immer die Zeit. Jetzt, im Winter, ist es angenehm, vor dem Computer zu sitzen und etwas zu übersetzen, das mir sehr am Herzen liegt. Ich wohne in Bukowiec und habe viele Freunde, die in der Umgebung dieser großen Schlacht leben und sich alle mit diesem Thema auskennen. Das soll ein kleines „Weihnachtsgeschenk” für sie sein. Vielleicht finden sie in diesem Material etwas Interessantes!
50 Jahre ist es her, daß sich in unserem Heimatgebiet eine der verwickeltesten Schlachten des 1. Weltkrieges abspielte, bei der es wochenlang hin und her ging und das Siegesglück schwankte, bis es sich endlich doch den deutschen Fahnen zuwendete und die Deutschen am 6. 12. 1914 in Loch, schon damals eine Halbmillionenstadt, einmarschieren konnten.
Die russische Angriffsbewegung nach Deutschland hinein, wie sie der Oberbefehlshaber Nikolai Nikolajewitsch gepland und Frankreich und England erhofft hatten, wurde vereitelt. Wäre damals im November 1914 der Durchbruch der bereits umzingelten deutschen Truppen nach Brzeziny nicht geglückt und wäre die Armeegruppe Scheffer vernichtet worden, so hätte zwischen Strykow und der nächsten deutschen Stellung nordwestlich Lowitsch eine Lücke von 40 km geklafft, zu deren Schließung am 24. November auch nicht ein einziger deutscher Soldat zur Verfügung stand. Niederlage wäre dann das wahrscheinliche Los der in Polen eingesetzten 9. Armee gewesen und die russische "Dampfwalze" hätte schon damals ungehindert über die Grenzen nach Schlesien und Posen hineinrollen können!
Ein glänzender Schachzug gelang der Hindenburgischen Strategie, und er wurde von den österreichisch-ungarischen Bundesgenossen wirksam unterstützt, die mit einem Teil ihrer Kräfte gleichzeitig zum Angriff schritten und mit dem anderen Teil die überlegenen russischen Heeresmassen am Abmarsch nach Norden zu hindern versuchten. Die Schlacht um Lodz endete zwar, trotz der 78000 Gefangenen, nicht mit einer Vernichtung des Gegners; dennoch war Deutschland in dem wochenlangen schweren Ringen der stärkere, der Sieger geblieben.
Stumme Zeugen der November-Dezember-Tage des Jahres 1914 sind noch heute die Soldatenfriedhöfe im Lodzer Raum, an der Spitze der Gräberberg bei Rzgow. Ursprünglich lagen die Kriegergräber in großen Mengen auf dem weiten Schlacht- feld zerstreut, aber treue Kameradschaft hat die tapferen Toten, Freund und Feind, zusammengetragen und auf gemeinsamen Ruhestätten vereint. Waren es doch über 39000 tapfere Männer, die in den schweren Kämpfen vor jetzt 50 Jahren ihr Leben lassen mußten, Deutsche und Russen. Erfreulicherweise ist der weitaus größte Teil der gefallenen deutschen Helden namentlich festgestellt, nämlich 9554. Die Ehrenfriedhöfe bestehen z. T. noch.
Wir bringen hier die Aufnahme des Ehreinfriedhofs von Malczew, ca. 5 km von Brzeziny. Der Raum verbietet eine eingehendere Darstellung der Schlacht um Lodz, aber drei Ausschnitte mögen eine Vorstellung von ihrer Heftigkeit vermitteln.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz