Z drżącym sercem zabieram się za tłumaczenie tego materiału. Andrzejów, obecnie jedna z dzielnic Łodzi. Mocno zaniedbana do niedawna miejscowość, zmieniła swój wygląd generalnym rementem drogi Łódź - Tomaszów. Podczas remontowych objazdów, często przejeżdżałem obok dworca kolejowego w Andrzejowie. Wiedziałem wyrywkowo co działo się na terenie dworca w czasie okupacji. Jednak po otworzeniu skanów Archiwum Państwego w Łodzi uzmysłowiłem sobie rzeczy które nigdy, przenigdy nie powinny mieć miejsca w cywilizowanym świecie. Ogrom bestialstwa, mordów, esteminacji narodu żydowskiego, miał miejsce także w tej małej na tamte czasy wsi. Czasy niewolnictwa w dawnej Ameryce to nic w porównaniu z handlem niewolników dostarczanych z łódzkiego getta. Dobrze, że został ślad tych poczynań i mordów niemieckich zbrodniarzy. Postaram się wycinkowo przybliżyć czytelnikom co działo się na terenie Andrzejowa, niemieckiej nazwy Adreshof. Do czasu zamknięcia łódzkiego getta, bez ustanku dostarczano ich mieszkańców do niewolniczej pracy w pobliskich obozach pracy..
W materiale zamieszczonym na stronie:
Na Tropie Tajemnic Olechowa
Możemy znaleźć:
..."Litzmannstadt Verschiebebahnhof czyli Stacja Rozrządowa Łódź, bo tak w czasie budowy nazywała się stacja towarowa Olechów. Pomysł zbudowania dużej stacji towarowej i jej plany powstały jeszcze przed wojną w 1938 roku."...
...."Niemcy zajmując Polskę przejęli te plany i zaczęli je realizować. Same prace zaczęły się na wiosnę 1940 roku. Wtedy zaczęto przesiedlać mieszkańców Andrzejowa, Zalesia i Olechowa. Wyburzanie domów i niwelacja terenów zaczęła się od strony Andrzejowa. Na początku Żydów z Radogoszcza dowożono pociągami na stację Andrzejów z tego miejsca byli prowadzeni na teren prac. Potem powstały liczne obozy pracy i obozy jenieckie utworzone na potrzeby budowy stacji rozrządowej. Już pod koniec 1941 roku doprowadzono tory pod budowaną wieże ciśnień. W 1943 roku była już gotowa kotłownia, odlewnia, parowozownia wraz z torowiskiem i linią 52 torów"....
Podanie o przydział odzieży dla Żydów
Około 500 żydowskich robotników z Polski zostało nam przydzielonych do wykonania naszych lokalnych prac przy budowie stacji przesiadkowej Litzmannstadt. Żydzi zostali umieszczeni w obozie Jendrzejów Riechsbahn, który został powierzony naszej administracji.
Odzież tych żydowskich robotników jest często w tak złym stanie, że dla wielu z nich jest prawie niemożliwe, aby wystarczyła; nawet obuwie jest częściowo takie, że ludzie ci już w miejscu pracy pojawiają się boso.
Ponieważ, jak już wspomniano na wstępie, jesteśmy uzależnieni od Żydów w zakresie wykonywanych prac, a z drugiej strony termin zakończenia prac budowlanych jest wyznaczony w bardzo krótkim czasie, jesteśmy uzależnieni od utrzymania każdej z przydzielonych nam osób w pełnej sprawności do pracy, co jednak nie będzie możliwe wobec stanu większości ubrań ww.
Z powyższych względów prosimy o przydział odzieży i obuwia dla 150-200 Żydów, aby móc zaspokoić przynajmniej najpilniejsze potrzeby tych osób.
Czekamy na Państwa odpowiedź tak szybko, jak to możliwe.
Mit zittrigem Herzen habe ich mich an die Übersetzung dieses Materials gemacht. Andrzejów, derzeit einer der Bezirke von Łódź. Die bis vor kurzem vernachlässigte Stadt hat ihr Aussehen mit der Generalsanierung der Straße £ód¼-Tomaszów verändert. Auf meinen Umwegen kam ich oft am Bahnhof in Andrzejów vorbei. Ich wusste zufällig, was während der Besetzung im Bahnhofsbereich geschah. Als ich jedoch die Scans des Nationalarchivs in Lodz öffnete, wurden mir Dinge klar, die in einer zivilisierten Welt niemals geschehen sollten. Das Ausmaß der Bestialität, des Mordes und der Ausrottung des jüdischen Volkes fand auch in diesem für damalige Verhältnisse kleinen Dorf statt. Die Zeiten der Sklaverei im alten Amerika waren nichts im Vergleich zu dem Sklavenhandel, der aus dem Ghetto von Lodz kam. Es ist gut, dass die Spuren dieser Taten und Morde deutscher Verbrecher erhalten bleiben. Ich werde versuchen, Ihnen kurz zu schildern, was in Andrzejow, dem deutschen Namen für Adreshof, geschehen ist. Bis zur Schließung des Ghettos von Lodz wurden seine Bewohner ständig zur Sklavenarbeit in nahe gelegene Arbeitslager gebracht.
In dem auf der Website veröffentlichten Material:
Na Tropie Tajemnic Olechowa
Wir können finden:
... "Litzmannstadt Verschiebebahnhof oder Łódź-Rangierbahnhof, wie der Olechów-Güterbahnhof zur Zeit seiner Errichtung hieß. Die Idee, einen großen Güterbahnhof zu bauen, und die Pläne dafür wurden bereits vor dem Krieg im Jahr 1938 entwickelt...".
.... "Als die Deutschen Polen besetzten, übernahmen sie diese Pläne und begannen, sie in die Tat umzusetzen. Die Arbeiten selbst begannen im Frühjahr 1940. Dann begann die Umsiedlung der Einwohner von Andrzejów, Zalesie und Olechów. Der Abriss von Häusern und die Einebnung des Geländes begannen von der Seite von Andrzejów aus. Zunächst wurden die Juden aus Radogoszcz mit den Zügen zum Bahnhof Andrzejów gebracht und von dort zur Arbeitsstelle geführt. Es folgten zahlreiche Arbeits- und Kriegsgefangenenlager, die für den Bau des Rangierbahnhofs eingerichtet wurden. Bereits Ende 1941 wurden die Gleise unter dem im Bau befindlichen Wasserturm verlegt. Im Jahr 1943 waren das Kesselhaus, die Gießerei, das Dampflokomotivdepot und die Strecke mit 52 Gleisen fertig" ....
Zur Ausfürung unserer hiesigen Arbeiten beim Bau das verschiebebannhofes Litzmannstadt sind uns auser Polen ca. 500 jüdische Arbeiter zugewiesen worden. Die Juden sind in dem uns zur Verwaltung übertragenen Riechsbahn-lager Jendrzejów untergebracht.
Die Kleidungstücke dieser jüdischen Arbeiter sind vielfach in einen dermaßen schlechten Zustand, daß es für viele fast unmöglich zu genügen; auch das Schuhwerk ist zum Teil so, daß die Leute schon jetzt barfuß an der Arbeitstätte erscheinen.
Da wir, wie schon eingangs erwähnt, bei den Arbeiten auf die Juden angewiesen sind und andererseite der Termin für die Fertistellung der Bauarbeiten sehr kurzfristig angesetzt ist, sind wir derauf angewiesen, jeden der uns zugewiesenen Leute voll einsatzfühig zu erhalten, was jedoch bei der Beschaftfenheit der meisten der Kleidungstücke bei den Obengenannten nicht möglich sein wird.
Wir bitten, aus den erwähnten Gründen um eine Zuteilung von Kleidungstücken und Schuhwerk für 150-200 Juden, um wonigstens die dringendsten Bedürfnisse dieser Leute befriedigen zu können.
Wir sehen Ihrer baldigen Rückäußerun gerne entgegen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz