Zdjęcie wykonano 20 czerwca 1947 roku, proszę zwrócić uwagę na harcerzy, jest na nim bez mała połowa uczniów w mundurach, Zbigniew był aktywnych harcerzem i działaczem ZHP.
Łódź, dnia 20 czerwca 1947 roku.
Klasa Ia (program II klasy)- II państwowe gimnazjum i liceum im.Gabriela Narutowicza w Łodzi.
(z lewej)dyrektor N.Filutowicz (z prawej) wice-dyrektor, prof. od zajęć pratycznych.
Strona lewa od góry:
1).Sentkiewicz, 2)Losiewicz, 3)Ewert, 4)Ja, 5) Szcześniak, 6 Gołębiewski, 7)Danielewski, 8) Zalewski Janusz, 9)Mirowski, 10)Borucki, 11)Konarzewski, 12)Nowicki, 13)Gargas Marian,
14)Sieragowski, 15)Warzecha Stefan, 16)Zarychta, 17)Kordas Antoni, 18)Dąbrowski, 19)Wrona,
20)Mrozinski, 21)Pawelec, 22)Szymczak Bolesław, 23)Ostrzycki Wiesław, 24)Baranek,
25)Wiśniewski, 26)Tyburski, 27)Bruliński, 28)Krauze, 29)Krezel Euzebiusz, 30)Ludwiczak,
31)Arnold Mirosław, 32)Sułkowski.
II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza w Łodzi – liceum ogólnokształcące wywodzące swoje korzenie od powstałego w 1904 r. Prywatnego Progimnazjum Męskiego Józefa Radwańskiego, pierwszej w Łodzi szkoły średniej w której nauczanie było prowadzone w języku polskim.
W ponad stuletniej historii szkoła wielokrotnie zmieniała swą siedzibę. Zaczynała bardzo skromnie, w czynszowej kamienicy przy ul. Cegielnianej 11 (obecnie ulica Jaracza). Wynajmowaną na potrzeby szkoły część budynku zaadaptowano do potrzeb szkolnych. Jednak warunki były niezbyt sprzyjające efektywnej pracy dydaktycznej i kolejną siedzibą stal się budynek przy ul. Zawadzkiej 9 (obecnie ulica Próchnika), w którym na potrzeby szkoły wynajęto trzy piętra i wydzieloną część podwórka. Troska dyrektora o estetykę i czystość izb lekcyjnych znalazła potwierdzenie w raportach i sprawozdaniach urzędników wizytujących szkołę. Popularność szkoły, której odbiciem był znaczący wzrost liczby uczniów, doprowadziła do kolejnej zmiany siedziby. Szkoła została przeniesiona do pomieszczeń w jednym z famułów wybudowanych przez I. K. Poznańskiego przy ul. Ogrodowej. Szkoła zajmowała tam dwa piętra od podwórka i chociaż warunku nauki uległy polepszeniu to nadal nie były optymalne. Radykalna zmiana na lepsze nastąpiło dopiero w 1933 roku, kiedy przeniesiono szkołę na ul. Targową 63. Wreszcie nauka obywała się w jasnych, przestronnych salach, a boisko szkolne stał się chlubą szkoły i obiektem zazdrości uczniów innych łódzkich szkół. Niestety, w połowie lat sześćdziesiątych nastąpiła kolejna zmiana siedziby szkoły i uczniowie „dwójki” musieli opuścić swój przedwojenny budynek. Zadecydowało o tym sąsiedztwo z Wyższą Szkołą Filmową, uczelnią znaną szeroko nawet poza granicami Polski. Trudne warunki lokalowe tej uczelni spowodowały, że przekazano jej cały kompleks zajmowany dotychczas przez liceum. Rozpoczęcie nowego roku szkolnego w 1965 roku miało miejsce już w budynku przy ul. Nowej 11/13. Ówczesne władze, łącząc oddanie budynku z uroczystością w skali miasta oraz przeznaczając znaczne środki finansowe na wyposażenie placówki, chciały zapewnić o swoim uznaniu dla szkoły, wyrażonym przekazaniem jej nowego gmachu. Nowy, nowoczesny budynek zastąpił stary, przedwojenny. Zamiana ta przyniosła nieprzewidziany skutek w odbiorze społecznym szkoły. Na ogół, tylko „jedynka”, „trójka” i „czwórka” mieszczące się w swoich przedwojennych siedzibach, są uznawane za najstarsze łódzkie szkoły. A przecież to II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza w Łodzi jest najstarszą ogólnokształcącą szkołą średnią w Łodzi.*
* Materiał pochodzi z Wikipedia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz