W 1918 r. powstała Rzeczpospolita Polska, a mieszkańcy Bukowca otrzymali polskie obywatelstwo, wprowadzono polski język urzędowy i zaproszenie do dołączenia do polskiego państwa. Mężczyźni z Bukowca zwrócili się teraz w walce przeciwko Armii Czerwonej. W związku z tym poległo dwóch mężczyzn.
Podczas II wojny światowej 1939-1945 wielu młodych mężczyzn natychmiast zabrano do polskiej armii w celach wojennych, aby walczyli przeciwko Niemcom. Wojna z Polską trwała zaledwie 14 dni, a Polska została pokonana.
9 listopada 1939 r., po zajęciu Polski, miasto Łódź (Litzmannstadt) i okolice zostały włączone do Kraju Warty Reichsgau, wyznaczone jako terytorium Niemiec i „oczyszczane” z Polaków i Żydów.
To było także przyczyną ataków podczas ucieczki i wydaleniu w 1945 roku.
Rok 1945, i później stał się punktem końcowym wioski i jej mieszkańców po 142 latach zmiennej historii. Już w styczniu 1945 r. duża część mieszkańców Bukowca uciekła, ponieważ armia rosyjska przedarła się przez front niemiecki na wschodzie i przemieszczała się w szybkim tempie.
Pozostali mieszkańcy, starsze i chore lub duże rodziny pozostali z Polakami, a później zostali również wydaleni.
Stu trzech mieszkańców = 10% wszystkich mieszkańców zginęło na frontach, zostało uwięzionych, zamordowanych lub byli w obozach koncentracyjnych. W tym Carl Egler i Martin Wildemann, którzy zginęli podczas ucieczki lub zostali zamordowani.
1918 wurde die Republik Polen gegründet und die Königsberbacher erhielten die polnische Staatsangehörigkeit, die polnische Amstsprache und die Aufforderung, in das polnische Herr einzutreten. Die Königsbacher Männer kämpfen jetz einmal umgedreth gegen die Roten Armee. Zwei Männer sind dabei gefalen. Im 2 Weltkrieg 1939-1945 wurden zahlreiche junge Männer sofort zu Kriegsbegin in die polnische Armee eigezogen, um gegen Deutschland zu kämpfen. Der Krieg gegen Polen dauerte aber nur 14 Tage und Polen war besiegt. Am 9.11.1939 wurde nach der besetzung Polens die Stadt Lodz (Litzmannstadt) und die weitere Umgebung in den Reichsgau Wartheland eingegliedert, als deutsche Gebiet ausgewiesen und von den Polen und Juden "Gesäubert". Hier liegen auch mit die Gründe der Übergriffe bei der Flucht und Vertreibung 1945. Das Jahr 1945 und später wurde Endpunkt des Ortes und seiner Bewohner nach 142 Jahre einer wechselhaften Geschichte. Bereits im Januar 1945 begab sich ein grosser Teil der Königsbacher auf die Flucht, denn die russische Armee durch die deutsche Front im Osten durchgebrochen und war auf einem schnellen Vormarsch. Weitere Bewohner, die Alten und Kranken bzw. grosse Familien bleiben unter den Polen und wurden später vertrieben.
103 Einwohner = 10% aller Einwohner sind an den Fronten, Gefangenschaft, Ermordund oder Konzentrationslager umgekommen. Darunter Carl Egler und Martin Wildemann, die auf der Flucht bzw. durch die Ermordung umgekommen sind.
- wird fortgesetzt -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz