Litzmannstädter Zeitung z dnia 21 maja 1943 roku
Niekończący się strumień niemieckiej krwi płynął przez granice naszego Gau* od początku wielkiego przesiedlenia w zimie 1939/40 roku. Przez stulecia ludzie ci zachowywali swoją niemieckość z dala od domu, by w końcu powrócić i pozwolić sobie na dalsze wykorzystanie swojego pionierskiego ducha dla dobra własnego narodu. W ten sposób klan po klanie, wioska po wiosce i grupa osadników po grupie znajdowały nowy dom na odzyskanych wschodnich terytoriach starogermańskiego osadnictwa. Mimo że od przybycia pierwszej dużej grupy minęły już cztery lata, napływ Niemców do naszego młodego Gau trwa nadal. Ze wszystkich plemion Starej Rzeszy, a ostatnio także z obszaru Morza Czarnego, napływają do nas Niemcy, aby wspólnie ze starymi wyjadaczami współpracować w historycznym zadaniu naszych czasów, aby uczynić z Kraju Warty niemiecki chłopski Gau. Jesteśmy dumni z faktu, że w tak krótkim czasie naszym osadnikom i rolnikom udało się nie tylko zasilić sam Gau, ale także stać się "obszarem płatniczym". Wynika to przede wszystkim z chęci i zdecydowanej energii, z jaką nawet najmniejsze gospodarstwo zwiększało swoją produkcję, co czasami było możliwe tylko dzięki nadaniu ziemi lub nowemu osadnictwu. W ten sposób, obok wielkiego ruchu przesiedleńczego, w sposób naturalny przebiegało również przesiedlenie własne Gau, które miało służyć reorganizacji kraju.
Tuż za bramą Lltzmannstadt mamy wymowny przykład, gdzie niemieccy chłopi zostali przesiedleni z ubogiej, przesuwającej się piaszczystej ziemi na zdrową ziemię uprawną. Justynowa - Justenau, Hulanka, Bedonia, Zielonej Góry - Grünberg to miejsca, które należą do tej strefy nieużytków i zostały uznane za obszary zalesione w ramach zalesiania naszego Gau. Najdrobniejszy dryfujący piasek, wręcz piasek wydmowy, jest tym, co znajdujemy tam jako glebę, dlatego nie dziwimy się, że gospodarstwa wyglądają odpowiednio. Prawdopodobnie rolnicy sami sobie pomagali, bo od czasu do czasu w naszym polu widzenia pojawia się mały zagajnik rolniczy. Nie jest to jednak wystarczające, aby związać tę obfitość piasku i uczynić ziemię za nim osłoniętą i produktywną. Dopiero po dokładnym zaplanowaniu przez niemiecką administrację podjęto tu najbardziej potrzebne działania. Tak więc obecny lider miejscowych rolników z Gałkowa - Galkau opowiada, że jako niemiecki rolnik musiał w ostatnich latach obcego panowania szukać możliwości zarobku na kolei, ponieważ dochody z jego gospodarstwa w Justenau nie zapewniały już utrzymania rodziny. Dlatego też chętnie posłuchał wezwania władz niemieckich, które przesiedliły go i wiele innych rodzin chłopskich z Justenau i Hulanki i zatrudniły w sąsiednim Galkau w ich pierwotnym, chłopskim zawodzie. Jako niemiecki rolnik znów z dumą uprawia zdrową ziemię uprawną, z której plony przynoszą korzyści nie tylko jemu, ale całej naszej gospodarce narodowej.
Ale na jego posiadłości w Justenau wyrosła już trawa, a nad nią młody las trzyma się swoimi korzeniami, wiążąc dryfujący piasek i mając za zadanie chronić przed wiatrami, a także zapewnić poprawę warunków pogodowych. Mimo, że wojna wyznaczyła pewne granice dla szczodrej realizacji tego jedynego w swoim rodzaju w Niemczech zalesiania, możemy już rozpoznać pierwsze początki nowych pasów leśnych na terenach leśnych graniczących z GG. Będzie to prawdziwy las mieszany, co w zasadzie wykluczy niebezpieczeństwo pożarów lasu. Obficie występuje tu sosna i buk, a także m.in. oszczędna olcha biała. Na otwartym terenie, który jest właściwie terenem leśnym, nadal istnieją niezliczone gospodarstwa rolne. Nie szczędzą oni wysiłków, gdyż wiedzą, że po zwycięskim zakończeniu wojny nadejdzie dzień, w którym znów będzie pod dostatkiem ludzi i materiałów, aby dokończyć dzieło odbudowy naszego wschodniego Reichsgau. Na razie te początki dają nam gwarancję, że dawna Wietrzna Kraina stanie się największym i najbardziej produktywnym regionem chłopskim ze zdrowymi gospodarstwami. dn.
* - Gau (goc. gawi, hol. Gouw) – w średniowiecznych Niemczech jednostka administracyjno-sądownicza.
Terminem „Gau” określano również terytorium zasiedlone przez grupy germańskich plemion na wzór słowiańskiego opola (jednostkę osadniczą).
W okresie III Rzeszy jednostka administracji NSDAP, później także państwowa. Na jej czele stał gauleiter. Na terenach anektowanych (z reguły niewchodzących w skład Niemiec przed 1938 r.), np. Kraj Sudetów, Kraj Warty czy Gdańsk-Prusy Zachodnie nosiła nazwę Reichsgau. - Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz